Lolita


Milan Records (0743215231820)
Film | Releasejaar: 1997 | Film release: 1997 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.Lolita2:20
2.Love in the Morning3:36
3.I'm in the Mood for LoveVera Lynn2:55
4.AmorAndy Russell2:56
5.Take me to Bed2:51
6.Lolita on Humbert's Lap3:34
7.It Ain't what you Do, It's the Way that you Do ItElla Fitzgerald2:56
8.Lolita in my Arms1:37
9.Requiescent2:10
10.Civilization Bongo, Bongo, BongoLouis Prima and His Orchestra3:18
11.I Wonder, I Wonder, I WonderEddy Howard3:01
12.Open the Door, Richard!Jack McVea2:59
13.Quilty4:14
14.What About Me?1:41
15.Togetherness2:32
16.She Had Nowhere Else to Go3:21
17.Humbert's Diary2:55
18.Humbert on the Hillside1:42
19.StardustArtie Shaw3:31
20.Ladies and Gentleman of the Jury2:19
21.Lolita (finale)4:08
 60:36
Schrijf zelf je recensie

 

Lolita - 08/10 - Recensie van Arvid Fossen, ingevoerd op
Lolita, naar het boek van Vladimir Nabokov uit 1954. Jeremy Irons is Humbert, een Engelse professor die een opdracht aanvaardt in Amerika. In zijn zoektocht naar een verblijfplaats huurt hij een kamer bij de weduwe Charlotte Haze, vooral toen hij haar dertienjarige dochter Lolita ziet. Lolita is in Humberts ogen de reďncarnatie van zijn verloren jeugdliefde Annabel, en hij voelt zich erg tot het meisje aangetrokken. Om dicht bij Lolita te kunnen blijven, trouwt hij met haar moeder. Wanneer die hierachter komt, leidt haar hysterie onrechtstreeks tot har dood. Rond de film Lolita is nogal wat te doen geweest. De eerste verfilming van Stanley Kubrick werd een thriller, Adrian Lyne's versie 30 jaar later werd een meer erotisch getinte film. Humbert wordt in de film niet afgeschilderd als ziekelijke, perverse persoon, maar eerder als het slachtoffer van een gedoemde passie. Ook Lolita is niet volledig onschuldig, want van zodra ze door had dat Humbert zich tot haar aangetrokken voelt, speelt ze hier op in.
Ennio Morricone's muziek is dan ook in de verste verte niet dramatisch, maar is een zwevende en speelse melodie. In de muziek horen we een idyllisch repetitief pianothema, vele strijkers en een speciaal disoriënterend synthesizer effect. De ontwikkeling en uitwerking van de thema's is geniaal. Enkel de songs tussen de score in, vallen wat uit de toon.
Lolita - 10/10 - Recensie van Jan Van W, ingevoerd op
Ik was 18 toen ik Lolita voor het eerst las, in de meesterlijke vertaling van Maarten Coutinho. Nadien heb ik ook het origineel gelezen. Voor mij nog steeds het beste boek van de 20e eeuw.
In de eerste verfilming door Kubrick komen de subtiele humor en de door melancholie geplaagde Humbert niet tot hun recht. Kubrick zag zich helaas ook beperkt door de tijdsgeest, die meer gefocust was op de taboesfeer dan op de achterliggende boodschap van het boek over kwetsbare relaties en blind egocentrisme.
De verfilming van Adrian Lyne sluit veel beter aan bij het boek. En net zoals in het boek is er een rozige, haast erotische verpakking, die de lezer/kijker op een dwaalspoor tracht te zetten, en ons bijna medelijden doet krijgen met Humbert die met open ogen z'n lot tegemoet rijdt.
Morricone bewijst dat hij het boek door en door begrijpt. Subtiele dissonanten doorkruisen de romantische, zweverige muziek, om de steeds aanwezige dreiging te symboliseren.
De dartele bakvis Lolita wordt vertegenwoordigd door de dwarsfluit, Humberts melancholische ziel door de strijkers.
Het hoofdmotief, weliswaar ontleend aan Once Upon A Time In America, vormt een hoogtepunt in Morricone's carričre.
Deze soundtrack is een absolute must en mag in geen enkele verzameling ontbreken.
Lolita - 07/10 - Recensie van Joris Kessels, ingevoerd op
Bij de eerste keer luisteren zal deze score je niet bijster boeien. Het is namelijk erg lastig om je aandacht er bij te houden en een vorm in deze muziek te zien. Nog steeds als ik deze soundtrack opzet dwalen mijn gedachten af en blijft de muziek van Ennio Morricone redelijk amorf, maar ik zie nu in dat dit juist de kracht is van deze score. Het zijn de synths rondom de dromerig klinkende, eenvoudige motieven herhalende piano die het zweverig maken. Mede door de gerieflijke klanken is het een score om heerlijk bij weg te dommelen.

Wat dan wel erg vervelend is zijn de soms te opgewekte jaren 50/60 songs waarmee de score wordt afgewisseld. Ben je bijna in dromenland, komt er zo’n nummer als ‘open the door, Richard’ waarin een aantal keer luid op een deur geklopt wordt. Vreselijk irritant. Aan de andere kant is een beetje afwisseling bij deze score wel op z’n plaats. Verder had ik nog een moment van herkenning. De piano in het nummer ‘quilty’ speelt een motief dat me erg deed denken aan het motief dat Ennio Morricone op de achtergrond gebruikt in het nummer ‘man with a harmonica’ van Once Upon A Time In The West.

Een lekkere slaapverwekkende score.
Lolita - 06/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op
Voor de film Lolita van Adrian Lyne schreef Ennio Morricone de score. De muziek van Morricone is vooral zweverig en dromerig. Maar die zweverigheid en dromerigheid is vooral dramatisch en niet romantisch getint. Er komen in de score wel tracks voor met een wat minder dramatische lading, maar de meeste van Morricone's tracks hebben vooral een wat meer melancholieke klank, die vanwege de relatieve traagheid van de melodieën nogal eens wat zeurderig overkomt.
Het album bevat naast de 14 score tracks nog 7 songs uit de vijftiger jaren, die nogal afbreuk doen aan de sfeer van de score. Ze passen allicht in het tijdsbeeld van de film, maar het zijn allemaal relatief drukke songs met een jazzy inslag, die de score tracks nogal eens ruw onderbreken. Daarnaast moet de jazzy vijftiger jaren sfeer van de songs je wel een beetje liggen om dit op prijs te stellen.

In tegenstelling tot mijn mede reviewers kan ik deze score niet echt appreciëren. De score tracks zijn wel dromerig, maar zeuren teveel, vanwege gebrek aan mooie melodieën en de vijftiger jaren songs passen niet bij de score en klinken tegenwoordig wel heel erg aftands.
Lolita - 10/10 - Recensie van Wilco de Jong, ingevoerd op
Prachtige filmmuziek van Ennio Morricone. De score is inderdaad zwevend, dromerig, maar vooral ook broeierig. Tedere dwarsfluitmuziek, verschijnende en verdwijnende strijkpartituren, een zacht en gevoelsrijk bespeelde piano en vingers die draaien over waterige glazen; Morricone zette de glasharp of glasharmonica in.
De score kent een desolaat thema (melancholiek en 'hunkerend') en een romantisch thema (warm en sensueel). Beiden zijn ijzersterk.
Twee tracks wijken wat meer af: het 'Requiescent' met typisch Morricone koorgezang en 'Quilty,' een track met het repetitieve pianomotief duidelijk op de voorgrond: het klinkt dreigend, wederom desolaat, maar vooral ook prachtig melodramatisch.
Van alle scores die maestro Morricone geschreven heeft is dit toch wel een van de meest subliem dramatische en tedere! Samen met Frantic staat bij mij Lolita boven The Mission. Aanrader!
Trailer:



De trailer van deze soundtrack bevat muziek uit:

Piano Concerto, Edvard Grieg (Trailer)


Andere soundtrack releases van Lolita (1997):

Lolita (1998)
Lolita (2013)
Lolita (2015)
Lolita (2017)
Lolita (2022)

Soundtracks uit de collectie: Kubrick Films

Clockwork Orange, A (1998)
Lolita (1997)
Alex North's 2001 (1993)
Full Metal Jacket (1987)
Eyes Wide Shut (1999)
2001: Music From the Films of Stanley Kubrick (2005)
Barry Lyndon (1975)
Spartacus (1991)
2001: A Space Odyssey (1996)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer