Chicken Little is de het lachertje van de stad, die door niemand serieus wordt genomen. Hij heeft immers vroeger geroepen dat er een stuk hemel op z'n hoofd terecht was gekomen en veroorzaakte toen een massahysterie. Hij wil dat moment graag vergeten en een normaal leven leiden. En nu valt er echt een stuk uit de hemel en is er niemand die hem gelooft, op z'n paar vrienden na. Zij moeten de wereld nu gaan redden...
John Debney maakte de score voor deze animatiefilm uit de Disney-stal. Debney zette met Chicken Little een fraaie score neer. Enerzijds voorzag hij de film van grootse muziek, compleet met koren en groot orkest en anderzijds componeerde hij mooie verstilde harmonieuze pareltjes, waar Debney gewoon erg goed in is.
Het scoredeel op het album begint bij de tiende track 'The sky is falling', waar Debney gelijk groots van start gaat met koren en orkest. De melodie is wat typisch en ligt me niet helemaal.
Met 'The big game' pakt Debney ook groot uit, al is dit een heel andere track dan de vorige, alleen de klankkleur is dezelfde. 'The Big Game' is veel sprookjes- en comedy-achtiger en minder dramatisch getint en heeft daarnaast mooiere harmonieën en klinkt toch groots.
'Dad Apologizes' begint nogal cartoonesk met een eenvoudig melodietje op een leuke setting, maar gaat halverwege over in een wat emotioneler gedeelte, met de thema melodie mooi gespeeld op de piano en ondersteund door de dwarsfluit. Erg fraai. De track eindigt overigens met een paar heftige orkestklanken, die aan deze track een beetje een kater geven.
'Chase To Cornfield' is weer een grootse en spannende track in een hoog tempo, met de nodige spanningseffecten door blazers en percussie.
'Dodgeball' is weer zo'n cartoontrack en begint wat simplistisch, maar even later wordt het een vlotte track in een leuke comische sfeer.
De laatste scoretrack op dit album is de mooie gevoelige track 'Driving With Dad' en kabbelt heerlijk voort op de mooie melodie, maar is al na korte tijd afgelopen in een toonsoort die je het gevoel geeft dat het nog niet afgelopen zou moeten zijn. Dit soort fraaie tracks zouden sowieso veel langer moeten zijn..., maar deze eindigt wat onbevredigend.
Al met al zijn de weinige scoretracks op dit album aan de ene kant erg fraai, maar ze laten je toch af en toe achter met een mager gevoel, wat afbreuk doet aan het geheel. Toch waardeer ik de scoretracks met een 8.
Dan zijn er nog de songs. Het album opent met 9 songs, waarvan de eerste 6 allemaal wel min of meer goed beluisterbaar zijn, al zit er een erg fraaie tussen (All I know), die mooi emotioneel gezongen wordt door John Ondrasik (Five for Fighting). De andere 3 songs komen uit de film en hebben die komische inslag die je ook bij het bekijken van de film ervaart. Leuk, maar niet meer dan dat.
Ik hou niet zo van soundtracks met veel songs, dus dat had van mij wel wat minder gemogen, maar de songs op zich waardeer ik totaal met een 6.
Voor het gemiddelde van het album laat ik de scoretracks zwaarder wegen, maar blijf toch op een 7 steken.