Deep Blue

Deep Blue is een film die je eigenlijk op groot scherm moet zien. Je kan Deep Blue vergelijken met films zoals Microcosmos, waarin de insecten centraal staan en van heel dicht gevolgd worden of Peuple Migrateur, waarin vogels op spectaculaire manier gevolgd worden. De titel Deep Blue zegt eigenlijk al waarover deze film/documentaire gaat. Vissen of beter gezegd alles wat in de Deep Blue Ocean leeft. De verteller in de film is Michael Gambon, misschien beter gekend als professor Dumbledore in Harry Potter and The Prizoner of Azkaban. De muziek voor deze documentaire is geschreven door George Fenton. De cd die verkrijgbaar is op het label Sony Music zorgt voor 61 min luisterplezier. Het openingsnummer Bounty Hunters maakt gebruik van heel het orkest en is zeer opzwiepende muziek. Ook zeer mooi is The Beach of Patagonia, deze track duurt 5 min en begint heel rustig om dan met volledig orkest uit te barsten, net alsof je golven van de zee tegen de kust van Patagonia hoort aanbonken. Iets geheel anders is Surf and Sand. Dit is een zeer vrolijk tropisch klinkend deuntje. Knap gedaan hoe je de electrische piano hoort dueleren met een fluit. Gewoon kekker ritmisch. Coral Riches zorgt dan weer voor muzikale rust en ontspanning. Ook heel aangenaam om naar te luisteren is The Kelp Forest. De eerste anderhalve minuut wordt het orkest ondersteund door The Choir of Magdalen College en halverwege deze track neemt een accoustische gitaar de melody over. In The Flying Emperors worden violen eerst op een speelse manier gebruikt om vervolgens heel het orkest in volle glorie zijn ding te laten doen. Het tweede actie gedreven stuk op de cd is Wolf Pack. Dit klinkt ook veel dreigender en donker dan Bounty Hunters. De cd eindigt met Deep Blue. Deze track begint heel atmosferisch met het koor op de achtergrond en sluit af met een herhaling van het Deep Blue thema op een epische manier. Diegene die verwachten dat het koor een grote rol speelt in deze cd die hebben het mis want hun taak is om het symfonisch orkest te ondersteunen, wat ook op een subtiele en efficiënte manier gebeurd. Deep Blue is muziek die je rustig moet beluisteren en vooral moet laten bezinken.