Hook
Expanded Score

Wendy Darling: The stories are true! I swear to you! I swear on everything I adore, and now he's come back to seek his revenge. The fight isn't over for Captain James Hook. He wants you back. He knows that you'll follow Jack and Maggie to the ends of the earth and beyond. And by heaven, you must find a way. Only you can save your children. Somehow, you must go back. You must make yourself remember.
Peter Banning: Remember what?
Wendy Darling: Peter, don't you know who you are?
Wendy opens up the book and shows an illustration of Peter Pan as Peter looks in disbelief
Wendy Darling: whispers Yes, boy. Yes.

HET IS KERSTMIS en dus tijd om een score te recenseren die ik steeds opzet tijdens deze dag. Alsook de film die wordt bekeken elk jaar op kerstdag. Dat is namelijk Hook. Vooraleer jullie mij gaan vragen: waarom Hook op kerstdag? Eigenlijk heb ik er geen flauw idee van! Misschien omdat het een leuke Feelgoodfilm is en een film die ik al jaren adoreer. Misschien omdat het een film is die heel de familie aanspreekt. De kinderen lachen om de humor, volwassenen grinniken bij het zien van Robin Williams als Peter Pan en Dustin Hoffman als James Hook. Al moet uw nederige recensent erbij vermelden dat dit jaar de film opnieuw bekijken een kleine triestige ondertoon gaf. Het zien van de betreurde Robin Williams in zijn glorierol gaf mij toch een klein traantje in mijn rechteroog. Nog een reden waarom ik deze film zo graag bekijk is Maggie Smith. Waarom ga ik er niet bijschrijven. Wie haar kent, snapt mijn woorden die ik heb gezegd.
Hook werd initieel geschreven als een musicalfilm. Maar gelukkig is Spielberg daar snel vanaf gestapt en vroeg hij aan de geweldige John Williams om toch een normale score neer te pennen. Om met de deur in huis te vallen (mensen gelieve mij niet neer te knallen alsjeblieft) ik erken het kunnen van Maestro Williams, maar ik ben niet dé grootste fan van de man zoals velen hier op de site. Bijlange niet al zijn muziek kan ik waarderen noch appreciëren. Maar deze Hook wel. Ja, deze Hook kan ik dagen en dagen na elkaar beluisteren. Zeker deze versie van La-La Land Records. Ik houd van dat label! In 1991 was er al een soundtrack uitgekomen van deze film en ook deze had ik in mijn bezit. Maar toen ik hoorde dat deze eraan kwam, heb ik hem meteen besteld. Waarvoor dank Michael Fall en zijn L’obcede. Dankzij deze laatste ben ik één van de vijfduizend gelukkige die zich eigenaar mag noemen van deze score. Een score die ik op deze kerstdag zal bespreken. Eerst een korte thematische analyse, gevolgd door een bespreking van het product op zich en dan natuurlijk de jaarlijkse kerstwens.

THEMA’S
Williams heeft een vijftal heel grote thema’s geschreven. Vijf grote en een zestal kleinere. Deze zal ik niet bespreken aangezien iedereen deze muziek al kent en uw nederige recensent u niet wil vervelen met muziek die je al kent. Net zoals Hedwig’s Theme is het hoofdthema van deze score ontstaan uit de originele trailermuziek die de componist schreef voor de film. Dat is te horen in Prologue. De typische Williams strijkers beginnen mysterieus te spelen en de aandacht wordt getrokken. De hoorn komt erbij en je krijgt het hoofdthema te horen waarna het tot een mooie climax, om daarna opnieuw op te bouwen om te eindigen in een Bam van jewelste. Het hoofdthema wordt veel gebruikt, maar vooral in Remembering Childhood krijg je de mooiste en meest bombastische versie te horen! Luister en oordeel u zelf maar.
Enkel de alternatieve proloog vind ik iets minder. Daar wordt alles in een hogere versnelling gespeeld en je krijgt maar de helft van het effect mee. Het is veels te snel gespeeld.
Het tweede thema is het Tinkelbel thema. Als je het eerst komt te horen is het een liedje en de erfenis van de tijd toen het nog een musical was. We Don’t Wanna Grow Up heet dat liedje en het is het horen niet waard. De melodie is zeer goed, zoals je hoort in de rest van de score. Maar uw nederige recensent zijn tenen krullen als ze beginnen te zingen. Het Amerikaanse accent is walgelijk om te aanhoren en dit is één van de weinige nummers dat ik skip.
In Granny Wendy begint dan het mysterieuze van de score de kop op te steken. Iets wat Williams in zijn muziek weet te steken als geen ander. Hij houdt dat mysterieuze voor verscheidene nummers vast en pas in Presenting The Hook krijgen we het derde thema te horen. Dat van Captian Hook zelf. Het is bijna een mars, een mars van slechtheid en slechtheid heeft nog nooit zo goed geklonken! Het is opzwepend, het is dreigend en het is eigenlijk alles wat een slechterikthema nodig heeft!
In het geweldige Hook-Naped krijg je eigenlijk al vele vlagen van het thema te horen, maar slechts wanneer Captian James Hook voor het eerst op het scherm verschijnt, krijgen we het thema in zijn allerglorie te horen. Let ook op de briljante Jingle net voordat het thema op de proppen komt! Dit kleine stukje muziek laat je horen wat Williams een jaar later zou doen met Far&Away.
Een laatste thema is een familiethema dat voor het eerst (zucht) gezongen wordt in When You’re Alone. Het thema is zeemzoeterig en helemaal niet slecht en het gezang is maar de helft zo erg als We Don’t Wanna Grow Up. Maar good god Maestro Williams, mag het iets minder zeemzoeterig, iets minder stroperig. Ik houd van emotie in filmmuziek, maar zelfs uw nederige recensent kent grenzen.
Wat binnen die grenzen valt is You Are The Pan. Dit is een vierminuten durend meesterwerk. Eindelijk komt het koor op te proppen dat eigenlijk opvallend veel afwezig is op deze score. Williams laat ogenblikkelijk dan ook één van zijn meest geliefde thema’s op u loskomen. Dit is pure filmmuziek met pure emotie zonder dat de grens der zeemzoeterigheid wordt overschreden. Let maar op de houtblazers die het geweldige thema spelen. Een thema dat iedere filmmuziekliefhebber in zijn hart heeft gesloten en terecht!
Net zoals The Ultimate War. Dit is het twintigminuten durend huzaren stukje van deze score. Volledig terecht trouwens! Het bevat één van de sterkere actiemuziek dat ik van de maestro ooit heb gehoord. Elk thema komt terug in zijn of haar epische manier en elk thema komt daar prachtig uit! Briljant.

PRODUCT
Zoals uw nederige recensent al heeft vermeld zou de thematische analyse een vrij korte worden. Hopelijk heb ik geen enkel groot thema over het hoofd gezien. Indien dit wel het geval is, laat me dan maar iets weten. Laten we nu eens over de cd zelfs spreken. We krijgen een honderdveertig minuten durend album voor onze neus geduwd. Is dat het waard? Waar ik in mijn recensie van The Hunger Games: Catching Fire licht heb vermeld is dat Less More Is. Soms is het niet nodig om een uren lange score voorgeschoteld te krijgen. Te veel aan muziek kan een score ten slechte uitkomen zoals dit geval was bij voorgenoemde score en zelfs, al is het in mindere mate, bij het eerste seizoen van Game Of Thrones van Ramin Djawadi.
U kunt onmiddellijk op u twee oren slapen. Bij Hook is dit niet geval. Integendeel zelfs, we hebben nagenoeg de volledige score gekregen en we snakken naar nog meer muziek. De toegevoegde tracks zijn allen de moeite waard om te aanhoren en er is geen seconde dat verveelt. De twee uur en twintig minuten durende score is voorbij in een knippering. Zo goed is deze muziek. Fantastische muziek waarbij het beste in zijn staartje zit.
Namelijk de velen bonustracks. Die zijn allen om de vingers van af te likken maar waarom ze de Exit Music ooit verbannen hebben van de score en van de film zal mij altijd een raadsel blijven. Het is zonder enige twijfel de beste track van de score. John Williams laat zijn strijkers in een geweldige crescendo gaan en de blazers spelen daarop het geweldige vliegthema. Zou dit niet een prachtige afsluiter geweest zijn van de film? Ja, dat zou het zijn maar jammer genoeg mocht het niet baten.
De extra muziek is dus wel degelijk een pluspunt en als je zou kunnen kiezen tussen deze versie of de originele versie, dan zou je eigenlijk niet mogen twijfelen. Al is deze Expanded Score jammer genoeg volledig uitverkocht.
Aan de verpakking is er één groot nadeel. Het boekje is zonder meer schitterend vormgegeven zoals we dat gewoon zijn bij La-La Land records. Vele foto’s staan erin en er is ook een track-by-track analyse van de score bij de al uitgebreide Liner Notes. Dat alles maakt dat het boekje te dik wordt! Je kan het niet uit de vier houdertjes halen zonder het boekje te beschadigen. Dat is een fout van de ontwerpers die daar aan had moeten denken zou ik zo zeggen, zeg ik zo!

CONCLUSIE
Of je nu deze versie bezit of de originele versie uit 1991, je bezit een pareltje. Alleen is deze Expanded Score een beetje beter uitgewerkt, met prachtige extra muziek die de al licht geniale uitgebracht muziek vergezellen. Het is je geld meer dan waard. Uw nederige recensent heeft er persoonlijk 35 euro voor neergeteld wat hoog boven mijn normaal budget is, maar de score is iedere euro waard! Een welverdiende en ook compleet verwachte 10!

KERSTBOODSCHAP
Net zoals vorig jaar, wens ik jullie even toe te spreken. Al ken ik de meeste van mijn lezers niet persoonlijk, het is maar een kleintje om even het woord tot jullie te richten op wat misschien wel de meest magische dag van het jaar is. Iedereen lacht, iedereen is dik gegeten en sommige hebben een kater omdat ze de vorige dag zo nodig op café moesten gaan. Maar wat mij dan altijd doordringt is dat het jaar alweer voorbij is. Alweer een jaar heb ik mij met volledige overgave en met de nodige determinatie gericht op het recenseren van filmmuziek. Het is en blijft voor mij een eer om voor jullie te schrijven wat nodig is. En willen of niet, volgend jaar ben ik er ook terug bij!
Moge 2015 een jaar vol geluk en natuurlijk vol prachtige nieuwe filmmuziek worden.
Tot de volgende.
Uw nederige recensent.