Hidalgo


Hollywood Records (720616241924)
Film | Releasejaar: 2004 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Main Title3:14
2.Don't Waste Our Money2:08
3.Arriving in the Desert2:54
4.Morning of the Race2:53
5.The Race Begins2:08
6.The Second Half2:23
7.Sandstorm1:53
8.Frank Pushes On1:54
9.Katib2:18
10.Montage6:52
11.The Trap3:17
12.The Last Push3:08
13.The Final Three5:16
14.Let 'er Buck4:53
 45:10
Schrijf zelf je recensie

 

Hidalgo - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op
De Amerikaanse film Hidalgo is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en geregisseerd door Joe Johnston (Jumanji, Jurassic Park 3, Captain America: The First Avenger). John Fusco won voor zijn scenario een prijs als beste Western, terwijl het verhaal zich juist afspeelt in Arabië. De film is door de critici gemengd ontvangen, met zowel negatieve als positieve uitschieters en kwam in de bioscopen net uit de kosten.
Het verhaal draait om de bekende lange-afstandsruiter Frank T. Hopkins (Viggo Mortensen), die meedraait in een westernshow, vanwege zijn alcoholverslaving. Die heeft hij opgelopen na de slachting van indianen bij Wounded Knee, toen hij van de overheid de brief met de opdracht daartoe moest afleveren. Hij heeft zelf indianenbloed en kon dit niet verwerken. Frank wordt in de show aangeprezen als de snelste ruiter op aarde, waarop een paar rijke Arabieren hem uitdagen om met zijn paard, de mustang Hidalgo, in hun jaarlijkse wedstrijd mee te rijden. Frank gaat hierop in, maar de competitie blijkt moordend, de woestijn harteloos en sabotage ligt op de loer, want Frank is maar een heiden en zijn paard een vuilnisbakje...

De muziek bij deze grootse, spannende en meeslepende film (wat de critici er ook van vinden) is van niemand minder dan James Newton Howard, die wel uit de voeten kan met zo'n verhaal.
Het album opent met de 'Main Title' track, waarin een eenzame alt-hobo eerst solo speelt. Na een halve minuut valt het orkest op een fraaie manier in, om op een minuut het thema naar de voorgrond te halen. En dat is een fraai thema, dat echter slechts beperkt terugkomt in de verdere score. Na de tweede minuut van de track kent deze een sterke staccato kleuring, als een soort komedie-muziek, die even later wat steviger wordt aangetrokken. Ook in de tweede track speelt die staccato-stijl een flinke rol. Maar na anderhalve minuut komt het mooie thema even terug.
Datzelfde gebeurt aan het begin van 'Arriving in the Desert', maar na ruim een minuut krijgt de muziek een wat meer Arabische kleuring, die ons westerlingen toch wat minder ligt en ook neemt de spanning al licht toe.

In de volgende tracks neemt zowel de Arabische Midden-Oostenkleuring van de muziek toe, als de spanning in de muziek. Dat laatste heeft soms bijna stiltes tot gevolg, maar ook grimmige en soms zelfs nogal grillige actiemuziek, zoals in 'The Race Begins' en 'Sandstorm', met koperblazers en stevige percussie in wat minder aantrekkelijke arrangementen, hoewel die laatste track een grootse afsluitende trompetsolo heeft.
Tussendoor horen we nog meer ingetogen underscore-achtige muziek, die ook later nog tussendoor terugkomt in een aantal tracks.

Het Midden-Oostenkleurtje komt in diverse tracks behoorlijk voor het voetlicht, met duduk, sitar, ney en soms zelfs Arabische zang, zoals in 'Montage'. Voeg daarbij de soms wat minimalistische of juist dramatische kleuring van de muziek en een aantal tracks laten mij toch wel een beetje afhaken. Ondanks dat die Oosterse instrumenten in sommige scores perfect uitpakken, heb ik dat gevoel hier niet. De agressieve muziek in 'The Trap', aangelengd met de nodige Oosterse muziek en korte koperklanken maken het er niet beter op. In de film is het allemaal perfect en maakt het de scenes spannend en enerverend, maar los van de film is het voor de luisteraar geen aangename ervaring.

De laatste beide tracks maken daarentegen nog veel goed. Met de nodige Americana kleuring weet Howard hier een sfeer neer te zetten van grootsheid en kracht, met ruim gebruik van schallend koper en stevige percussie. De muziek is bij vlagen spannend, maar samen met de hoopvolle kleuring van de grootste orkestrale inzet en de solo hoorn halverwege in 'The Final Three' maakt het dit tot een juweeltje. Vooral ook omdat daarna de vol orkestrale uitvoering van het thema meeslepende vormen aanneemt.
De laatste track begint zoals de eerste track begon, met ingetogen klanken, die mooi passen bij die scenes in de film. Daarna neemt de orkestrale kracht steeds meer toe, met de mooie melodie van het thema, in een wat melancholiekere kleuring, wanneer Frank z'n paard de vrijheid teruggeeft. De Americana kleuring maakt het tot een prachtige afsluiter.

Kortom, met zijn muziek voor Hidalgo heeft James Newton Howard een score gecomponeerd die uitstekend past bij deze fraaie film. Die score begint met aangename groots orkestrale klanken, maar wanneer de Arabische kleuring in de muziek begint, en daarbij de spanning toe gaat nemen, wordt de muziek navenant minder aantrekkelijk. Er zijn vele scores die Arabische instrumentaties toepassen, maar hier heeft Howard dat gecombineerd met wat meer spannende arrangementen en dat pakt duidelijk minder prettig uit. De solo koperblazers zorgen nog af en toe voor aangename intermezzo's, maar die kunnen de beluisterbaarheid van het grote middendeel nauwelijks hoger krijgen, daarvoor zijn ze te beperkt. Pas aan het eind van het album komt die bijzonder prettige Americana kleuring weer terug en vooral beide laatste tracks zijn dan ook prachtig, maar kunnen het geheel van de score niet op een topniveau van beluisterbaarheid krijgen. De waardering komt echter daardoor nog wel op 73 uit 100 punten.
Hidalgo - 09/10 - Recensie van Maurits Petri, ingevoerd op
Hidalgo is zo'n film die eigenlijk te weinig aandacht kreeg in de media en daardoor werd onder gesneeuwt door grote blockbusters. En dat is eeuwig zonde, want zowel de film als de soundtrack zijn die aandacht juist zo waard. Viggo Mortensen schittert na zijn rollen als Aragorn in Lord Of The Ring als paardenracer, die met zijn ietwat ondeugende paard mee gaat doen aan een bekende race. Niet geheel zonder gevaar, want overal ligt gevaar op de loer. Tegenstanders die hem willen uitschakelen en ander gespuis die onze held uit de weg willen ruimen. Met bijzonder speciale effects, een prachtig verhaal, bloedstollende actie en een bijzonder goed acterende Mortensen is het genieten geblazen.

De muziek is trouwens wederom genieten geblazen. James Newton Howard pakt de luisteraar in met een soundtrack die je flink wat kippenvel zal bezorgen. Alleen al om het prachtige thema wat na een prachtige solo van een dwarsfluit in de Main Title ten gehore wordt gebracht. Filmmuziek pur sang waar je geen genoeg van krijgt.
Uiteraard hoort bij een film met actiescenes ook de daarbij passende muziek. In de track The Race Begins gaat de componist los met een schitterend nummer die zijn weerga niet kent. Militair trommelgeroffel maakt het allemaal even wat onrustiger en de Arabische tussenstukken in combinatie met de Newton Howard-strijkers zorgen voor flink wat luistergenot. De track Montage is met vlag en wimpel de mooiste, de beste en een van de langste. Na het prachtige hoofdthema volgen de gezangen van enkele Arabierse teksten die, na wat onderzoek, een soort schietgebed zou zijn van de echt bestaande paardenraces die voordat de wedstrijd wordt begonnen door iedereen gezongen moet worden. Wanneer de gezangen te schreeuwerig beginnen te worden, grijpt James Newton Howard in. Met wat lichte percussie en wederom het prachtig gespeelde hoofdthema lijkt je huid niet meer te herstellen van de kippenvel. De track Let 'Er Buck is een waardige en emotionele afsluiting van een soundtrack die niet genoeg de aandacht op zich wist te vestigen. Het is dan ook ten zeerste aan te raden om deze soundtrack eens te beluisteren. Zelden slaagt een componist erin om Arabische en Westerse muziek op een dusdanige manier samen te smelten dat het prettig is om naar te luisteren. Als je dan ook wilt kennismaken met de veelzijdigheid en professionaliteit van de componist in kwestie, is Hidalgo wellicht een uitkomst. Hidalgo, een soundtrack die in ieder geval voor altijd op mijn netvlies gebrandt zal staan. Een topper die het cijfer 9 dubbel en dwars waard is.
Hidalgo - 09/10 - Recensie van Tim Horemans, ingevoerd op
Hildago is zo één van die Disney producties die qua film heel gemakkelijk verteerbaar is. Viggo Mortensen, bekend als Aragorn uit The Lord of The Rings, speelt de rol van avonturier Frank T Hopkins die als soort van snelle postbode van hier naar daar trekt. Dit doet hij op zijn paard Hildago, het snelste paard uit het westen. Op een dag wordt hij uitgenodigd om mee te doen aan de Ocean of Fire race. Dit is een race van meer dan 3000 mijl in het Midden Oosten. Een film die boordenvol avontuur en actie zit en die voorzien van muziek door James Newton Howard. Deze man heeft voor Disney al verschillende scores geschreven, denk maar aan Dinosaur, Atlantis en Treasure Planet. Deze Hildago ligt in dezelfde lijn als de muziek die hij voor de animatie films schreef. De cd opent rustig met de Main Title. Het thema van de film wordt zacht ingeleid om dan te ontplooien tot een echt heroisch thema met een western tintje. Deze muziek wordt verder gezet in track 2 (don't waste our money). Het thema van de film wordt hier verder in ontwikkeld. De muziek van Hildago verschilt van Atlantis en Treasure Planet door het feit dat een groot deel van deze film zich afspeelt in het Midden Oosten. Om deze sfeer tot leven te roepen heeft de componist een mooi thema met een arabische tint geschreven. In track vier The morning of the race krijg je vooral veel arabische percussie te horen wat zeer leuk is om naar te luisteren zonder de film. The Race begins is een zeer avontuurlijk stukje muziek dat met veel percussie en blazers begint en overgaat naar het arabische thema dat je voor het eerst in track 3 te horen kreeg. Hildago is ook een film over doorzettingsvermogen, over niet opgeven en dit wordt weergegeven in track 10 Montage. Het vocale gedeelte wordt hier gedaan door Hovig Krikorian die voor een knap staaltje muziek zorgt, want tijdens zijn zang hoor de muziek van Howard op de achtergrond om dan in volle etnische stijl samen met Hovig één geheel te vormen door gebruik van percussie en de typische sound die Howard ook voor Waterworld en The Postman heeft gebruikt. Het thema van Hildago wordt in de laatste track Let’er Buck nog eens helemaal in volle glorie gespeeld om de cd mooi te eindigen. Zeer geslaagde muziek.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer