The Quiet American
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | ||
|---|---|---|---|---|
| 1. | The Quiet American | 5:57 | ||
| 2. | Saigon 1952 | 4:54 | ||
| 3. | Pyle's Best Friend / Asking for A Divorce | 3:22 | ||
| 4. | Drive Up Holy Mountain / The General | 3:02 | ||
| 5. | Brothers In Arms | 3:21 | ||
| 6. | Escape from Watchtower / Dreams of Phuong | 2:42 | ||
| 7. | Death In the Square | 3:28 | ||
| 8. | Fowler's Temptation | 3:29 | ||
| 9. | The Quiet American (Piano Solo) | 3:41 | ||
| 10. | The Ritual of Revenge | 4:44 | ||
| 11. | Do You Still Miss Him? | 5:04 | ||
| 12. | End Titles (Nothing In This World) | 4:12 | ||
| 47:55 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
De film The Quiet American speelt zich af in de toenmalige Zuid-Vietnamese hoofdstad Saigon (tegenwoordig Ho Chi Minh stad) rond 1952. Een getrouwde oudere Engelse journalist verblijft in Saigon en heeft daar een verhouding met een mooie Vietnamese. Als de journalist een jonge Amerikaan ontmoet ziet de vrouw in hem een mogelijkheid om uit Vietnam weg te komen en papt via een driehoeksverhouding met hem aan. Dit speelt zich allemaal af tijdens een roerige politieke situatie waarin de Vietnamezen proberen om de Franse koloniale overheersers weg te krijgen, terwijl het communistische noorden probeert om invloed in het zuiden te krijgen. Daarbij speelt de Amerikaan een eigen geheime rol...
Deze film uit 2002, met Michael Caine en Brendan Fraser in de hoofdrollen, is van muziek voorzien door Craig Armstrong, een componist met een wat aparte, eigen stijl.
De score heeft een vrij groot etnisch gehalte, wat vooral komt omdat Armstrong gebruik maakt van de Vietnamese zangeres Hong Nhung (die ook een rolletje in de film speelt).
Veel tracks in deze score zijn zwaar dramatisch geladen, wat soms enigszins deprimerend werkt. Er zitten voldoende mooie harmonieën in de melodieën, maar de dramatiek van die melodieën maakt ze wat moeilijker behapbaar. In een groot aantal tracks speelt de piano een belangrijke rol, naast hoge, wat ijle violen. Ook de aparte percussie, die Armstrong vaak in z'n scores toepast, werkt mee aan de sfeer.
Maar de grootste invloed op de klankkleur van deze score heeft toch de zangeres die in een groot aantal tracks meezicht in het (wellicht) Vietnamees, al zijn (alleen) de End Titles gedeeltelijk in het Engels. Zij zorgt met name voor de oosterse component van de score.
Daarnaast zijn de orkestraties vooral westers getint, waarbij soms wat extra oosterse geluiden en instrumenten worden toegevoegd. Veel tracks zijn nogal dramatisch getint, maar ook dreiging en spanning speelt een rol in de score. Soms zijn de tracks wat traag, met lang aangehouden klanken, en samen met de dramatische kleuring is dat vaak niet zo aansprekende muziek, vooral niet wanneer er ook spanningseffecten of klanken aan zijn toegevoegd. Maar op een aantal momenten zorgt Armstrong toch zeker wel voor fraaie muziek, al is de algehele atmosfeer van de score te onheilspellend om een fraaie luisterscore te zijn.
Kortom, Craig Armstrong levert met The Quiet American een score af die een goed sfeerbeeld van de film geeft. Maar om als losse score naar te luisteren spreekt de muziek mij te weinig aan vanwege een tekort aan mooie harmonische melodieën en de minder fraaie oosterse invloeden.
Deze film uit 2002, met Michael Caine en Brendan Fraser in de hoofdrollen, is van muziek voorzien door Craig Armstrong, een componist met een wat aparte, eigen stijl.
De score heeft een vrij groot etnisch gehalte, wat vooral komt omdat Armstrong gebruik maakt van de Vietnamese zangeres Hong Nhung (die ook een rolletje in de film speelt).
Veel tracks in deze score zijn zwaar dramatisch geladen, wat soms enigszins deprimerend werkt. Er zitten voldoende mooie harmonieën in de melodieën, maar de dramatiek van die melodieën maakt ze wat moeilijker behapbaar. In een groot aantal tracks speelt de piano een belangrijke rol, naast hoge, wat ijle violen. Ook de aparte percussie, die Armstrong vaak in z'n scores toepast, werkt mee aan de sfeer.
Maar de grootste invloed op de klankkleur van deze score heeft toch de zangeres die in een groot aantal tracks meezicht in het (wellicht) Vietnamees, al zijn (alleen) de End Titles gedeeltelijk in het Engels. Zij zorgt met name voor de oosterse component van de score.
Daarnaast zijn de orkestraties vooral westers getint, waarbij soms wat extra oosterse geluiden en instrumenten worden toegevoegd. Veel tracks zijn nogal dramatisch getint, maar ook dreiging en spanning speelt een rol in de score. Soms zijn de tracks wat traag, met lang aangehouden klanken, en samen met de dramatische kleuring is dat vaak niet zo aansprekende muziek, vooral niet wanneer er ook spanningseffecten of klanken aan zijn toegevoegd. Maar op een aantal momenten zorgt Armstrong toch zeker wel voor fraaie muziek, al is de algehele atmosfeer van de score te onheilspellend om een fraaie luisterscore te zijn.
Kortom, Craig Armstrong levert met The Quiet American een score af die een goed sfeerbeeld van de film geeft. Maar om als losse score naar te luisteren spreekt de muziek mij te weinig aan vanwege een tekort aan mooie harmonische melodieën en de minder fraaie oosterse invloeden.
The Quiet American, gebaseerd op de klassieke roman van Graham Greene speelt zich af in Saigon, Vietnam, 1952, waar deze mooie en mysterieuze stad in de greep is van de Vietnamese oorlog ter de bevrijding van de Franse kolonisten. Daar zien we de Amerikaan Alden Pyle (Brendan Fraser) is een eerste hulp medewerker, bevriend met de London Times correspondent Thomas Fowler (Michael Caine). Thomas jonge en mooie Vietnamese minnares komt ten tonele en de drie geraken verwikkeld in een driehoeksrelatie, waar zal blijken dat niets is wat het lijkt en dit leidt tot een reeks van onthullingen en uiteindelijk moord ...
Voor deze score leverde Armstrong naar eigen zeggen heel wat inspanning in de research naar de Vietnamese traditionele muziek om er zeker van te zijn dat deze echt authentiek is. Hij combineert inderdaad deze etnische muziek met een modern orkest, en met schitterende synthesizers ritmes, met scherpe en soms kille klanken en veel echo, te omschrijven als een soort van 'soundscape'. Toch blijven de Vietnamese elementen (Sao fluit, Nhi viool, Ken Hobo) eerder beperkt aanwezig in de score over zijn geheel. Maar eigenlijk is The Quiet American in de eerste plaats een werk met veel strijkers en schitterende piano solo's, in een beklemmende pakkende melodie, hier en daar gemixt met synthesizer percussie, en de echte exotische tint wordt bekomen door een zangeres in traditionele gezongen muziek, die doet denken aan Heaven and Earth van Kitaro. Het is een score waar vooral de dramatische en tegelijk mysterieuze opvalt. The Quiet American is een interessante score van Craig Armstrong, zijn beste werk blijft echter wel The Bone Collector. Interessante anekdote tenslotte is dat Michael Caine de rol in de film enkel accepteerde als Craig Armstrong instond voor de muziek.
Voor deze score leverde Armstrong naar eigen zeggen heel wat inspanning in de research naar de Vietnamese traditionele muziek om er zeker van te zijn dat deze echt authentiek is. Hij combineert inderdaad deze etnische muziek met een modern orkest, en met schitterende synthesizers ritmes, met scherpe en soms kille klanken en veel echo, te omschrijven als een soort van 'soundscape'. Toch blijven de Vietnamese elementen (Sao fluit, Nhi viool, Ken Hobo) eerder beperkt aanwezig in de score over zijn geheel. Maar eigenlijk is The Quiet American in de eerste plaats een werk met veel strijkers en schitterende piano solo's, in een beklemmende pakkende melodie, hier en daar gemixt met synthesizer percussie, en de echte exotische tint wordt bekomen door een zangeres in traditionele gezongen muziek, die doet denken aan Heaven and Earth van Kitaro. Het is een score waar vooral de dramatische en tegelijk mysterieuze opvalt. The Quiet American is een interessante score van Craig Armstrong, zijn beste werk blijft echter wel The Bone Collector. Interessante anekdote tenslotte is dat Michael Caine de rol in de film enkel accepteerde als Craig Armstrong instond voor de muziek.
World Soundtrack Awards: Best Original Song Written for a Film: "Nothing in this world" (Genomineerd)
Andere soundtrack releases van The Quiet American (2002):
