Kiss of the Dragon
Symphony for Isabelle


EuropaCorp. (724381103623)
Film | Releasedatum: 17/08/2001 | Medium: CD
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.As If You Said Nothing4:40
2.Symphony For Isabelle Part 13:37
3.Symphony For Isabelle Part 23:12
4.Symphony For Isabelle Part 31:44
5.Symphony For Isabelle Part 46:10
6.Symphony For Isabelle Part 51:37
7.Symphony For Isabelle Part 61:36
8.Symphony For Isabelle Part 73:36
9.Symphony For Isabelle Part 83:42
10.Symphony For Isabelle Part 94:27
11.Symphony For Isabelle Part 102:08
12.Symphony For Isabelle Part 115:41
13.Symphony For Isabelle Part 123:27
14.Symphony For Isabelle Part 133:42
15.Symphony For Isabelle Part 143:17
16.Symphony For Isabelle Part 152:01
17.Symphony For Isabelle Part 161:33
18.Symphony For Isabelle Part 174:16
19.Symphony For Isabelle Part 187:09
20.Symphony For Isabelle Part 194:53
 72:28
Schrijf zelf je recensie

 

Kiss of the Dragon - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De nogal gewelddadige 'Chineze vechtfilm' Kiss of the Dragon speelt zich af in Parijs, waar Jet Li een rol speelt als Chineze geheim agent. Hij is naar Parijs gestuurd om een maffiabaas te arresteren. Daarbij wordt hij echter danig dwars gezeten door een corrupte Franse politie-inspecteur, die hem in de val probeert te lokken en die z'n eigen verborgen agenda heeft. De geheim agent moet alles op alles zetten om z'n onschuld te bewijzen en de Franse inspecteur te laten boeten. Dat laatste lukt uiteindelijk door middel van de dodelijke 'Kus van de Draak'...

De muziek voor Kiss of the Dragon is van Craig Armstrong. Armstrong is een componist die prachtige en vol orkestrale scores neer kan zetten, zoals hij in 2003 voor de film 'Love Actually' bewees. Maar Kiss of the Dragon is een heel ander type film en de score is ook van een heel andere soort. Voor deze film heeft Armstrong een score gecomponeerd die drijft op de elektronica.

De score opent met een track van een van zijn niet filmgerelateerde soloalbums. En die track zet gelijk de toon van de score. Het is een soort song, waarbij een zangeres op de achtergrond de melodie zingt, met de muziek op de voorgrond. Meer tracks van deze score zijn op die manier gemaakt, inclusief achtergrondzang. (Part 2)
De muziek die Armstrong heeft gecomponeerd is niet alleen elektronisch in de melodielijn, maar vooral in de effecten die erin gemixt zijn. Die effecten variëren van snerpende klanken en vogelgeluiden tot bassige ritmes en galmende grot-achtige geluiden. Part 10 bestaat vrijwel volledig uit dit soort effecten.
Zeker niet alle muziek is puur elektronisch. Sommige tracks of delen van tracks zijn voluit orkestraal, al is vaak niet duidelijk waar de synthesizer ophoudt en het orkest begint.
Het tempo van de muziek ligt hoog, wat vooral komt door de snelle ritmische klanken die Armstrong toepast. Vooral de percussieklanken zijn erg gedreven en geven een sterke stuwende kracht aan de muziek. Ook in veel tracks komt een soort synthesizermuziek (mini-moog klank) voor die met snelle kleine toonwisselingen speelt en zo een gevoel van urgentie aan de muziek geeft.
Armstrong heeft voor de score veel soundscape-achtige passage in de muziek verwerkt, met relatief weinig melodie en vooral bedoeld om sfeer te creëren. Daarnaast bevatten een aantal tracks erg weinig muziek, met een minimalistische stijl, waardoor Armstrong de ene keer spanning probeert op te wekken en een andere keer emotie. Dat laatste lukt goed in Part 7, waarbij in de eerste helft de melodie rustig en fraai naar voren komt, terwijl in de tweede helft van de track het orkest vol bijkomt.

De centrale themamelodie van de film heeft een wat mineure toonzetting, maar is wel een mooie melodie, vooral als het orkest hier vol mee uitpakt. Overigens is de hele sfeer van de score nogal dramatisch getint. Met behulp van ritmes en elektronische klanken geeft Armstrong er dan vaak een spannende draai aan, die soms tot regelrechte thrillermuziek leidt.
De composities zijn soms nogal complex, maar dat pakt steeds goed uit en Armstrong is vakman genoeg om de combinatie van elektronica en orkest goed te combineren, wat soms verrassende tracks oplevert. Toch geeft de wat donker gekleurde sfeer en de combinatie met die elektronische muziek een zekere afstandelijkheid. Daardoor zit je niet ademloos te luisteren, maar geeft het soms het gevoel dat de muziek wat zeurt, terwijl aan de andere kant de snelle elektronische tracks nogal eens irritant overkomen.

Kortom, met Kiss of the Dragon heeft Craig Armstrong een score gemaakt die bij het beluisteren een dubbel gevoel geeft. Soms zijn tracks melodieus en knap gecomponeerd, maar even vaak raak je verzeild in soundscape en andere door elektronische ritmes overheerste muziek, die niet aanspreekt. De hele score is heeft een nogal donkere en wat dramatische kleuring, waardoor de muziek in de tragere tracks soms wat zeurt. De mooie tracks nemen dit algehele gevoel niet voldoende weg om tot een hoge waardering
te komen, maar 71 uit 100 is zeker niet slecht.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer