Daens
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| 1. | Nini (part1) | 1:41 | |
| 2. | Daens Main Theme | 3:24 | |
| 3. | Hopeful Words | 0:47 | |
| 4. | March Of Justice | 1:53 | |
| 5. | Hymne of Praise (part 1) | 1:27 | |
| 6. | Despair | 1:03 | |
| 7. | Nette's Theme | 0:58 | |
| 8. | Unanswered Prayer | 1:27 | |
| 9. | Newspapers on Fire | 2:07 | |
| 10. | The Commission | 1:15 | |
| 11. | Another Death Child | 0:57 | |
| 12. | Daens Elected | 1:40 | |
| 13. | Nette's Trough Love Theme | 1:05 | |
| 14. | The "Bokken" | 1:48 | |
| 15. | Going to Rome | 0:43 | |
| 16. | Hymne of Praise (part 2) | 1:28 | |
| 17. | Jefke's Funeral | 1:08 | |
| 18. | Nini (Part 2) | 2:26 | |
| 19. | Générique Daens | 4:07 | |
| 31:24 |
Schrijf zelf je recensie
De Soundtrack van Daens opent met het thema van Nette, dat nog twee keer in explecietere uitvoering te horen valt in tracks 7 en 13. Daar doet het snogal denken aan het liefdesthema uit Cinema Paradiso; wat opmerkelijk is omdat de gelijkenis niet alleen heel sterk is, maar ook omdat het thema van Cinema Paradiso ook zo bekend is. Heel de soundtrack heeft hetzelfde misschien wat oubollige gevoel, toch zeker voor een soundtrack van uit 1992…
Gelukkig is het hoofdthema van Daens (in piano uitvoering in “Daens Main Theme”) wel origineel. Het past hel goed in de sfeer van de film en de persoon van Daens, alleen om te beluisteren is enige inspanning wel vereist; vrolijk wordt je er niet van. Het duurt niet lang vooraleer de soundtrack een van zijn beste momenten beleeft in March for justice, met een nieuw thema en spanning die ook eerder in de stijl van de oude Danny Elfman composities ligt.
Met zo’n twee minuten is het wel een heel kort stuk, te kort om enige climax op te bouwen. Daar zit het grootste probleem met deze soundtrack, veelal blijft de uitvoering beperkt, of weinig energierijk. Met zijn 32 minuten en 19 niet- doorlopende stukken is het ook duidelijk dat weinig bewonderenswaardige momenten te beleven vallen… Maar drie nummers duren langer dan 2 minuten, ik had het graag wat epischer en minder Disney-achtig (track 15) gehad.
Verder wordt er ook gewerkt met vocale inbreng, o.m. in Unanswered prayer, maar heel interessant is het zonder de beelden allemaal niet. De echt grimmige stukken (track 9 en 14) zijn niet echt aangenaam om naar te luisteren, niet omwille van de opgeroepen sfeer, maar vooral door de onsamenhangende en dissonante compositie ervan. Waarom de volgorde van het verhaal niet behouden wordt op de CD is nog maar een vraag, niet dat het opvalt, maar echt zinvol lijkt het mij niet. Het klinkt nu wel tamelijk negatief, maar het geheel is wel geslaagd, zeker in de film, maar ook op CD. Tekortkomingen worden bvb. Grotendeels goedgemaakt aan de goeie awisseling van thema’s, en zachte als opwindende uivoeringen ervan. In Daens elected laat Brossé het orkest zijn volle werk doen en dan krijg je weer waar voor je geld. Alles kan ook breekbaar worden, zoals op het voorlaatste Nini (part 2), maar niet memorabel, getuige daarvan de meeslepend bedoelde laatste track voor de aftiteling, die door het koperen blaaswerk op 1’53 en op 3’51 vervalt in oubolligheid en geen impressie kan achterlaten.
Gelukkig is het hoofdthema van Daens (in piano uitvoering in “Daens Main Theme”) wel origineel. Het past hel goed in de sfeer van de film en de persoon van Daens, alleen om te beluisteren is enige inspanning wel vereist; vrolijk wordt je er niet van. Het duurt niet lang vooraleer de soundtrack een van zijn beste momenten beleeft in March for justice, met een nieuw thema en spanning die ook eerder in de stijl van de oude Danny Elfman composities ligt.
Met zo’n twee minuten is het wel een heel kort stuk, te kort om enige climax op te bouwen. Daar zit het grootste probleem met deze soundtrack, veelal blijft de uitvoering beperkt, of weinig energierijk. Met zijn 32 minuten en 19 niet- doorlopende stukken is het ook duidelijk dat weinig bewonderenswaardige momenten te beleven vallen… Maar drie nummers duren langer dan 2 minuten, ik had het graag wat epischer en minder Disney-achtig (track 15) gehad.
Verder wordt er ook gewerkt met vocale inbreng, o.m. in Unanswered prayer, maar heel interessant is het zonder de beelden allemaal niet. De echt grimmige stukken (track 9 en 14) zijn niet echt aangenaam om naar te luisteren, niet omwille van de opgeroepen sfeer, maar vooral door de onsamenhangende en dissonante compositie ervan. Waarom de volgorde van het verhaal niet behouden wordt op de CD is nog maar een vraag, niet dat het opvalt, maar echt zinvol lijkt het mij niet. Het klinkt nu wel tamelijk negatief, maar het geheel is wel geslaagd, zeker in de film, maar ook op CD. Tekortkomingen worden bvb. Grotendeels goedgemaakt aan de goeie awisseling van thema’s, en zachte als opwindende uivoeringen ervan. In Daens elected laat Brossé het orkest zijn volle werk doen en dan krijg je weer waar voor je geld. Alles kan ook breekbaar worden, zoals op het voorlaatste Nini (part 2), maar niet memorabel, getuige daarvan de meeslepend bedoelde laatste track voor de aftiteling, die door het koperen blaaswerk op 1’53 en op 3’51 vervalt in oubolligheid en geen impressie kan achterlaten.
Soundtracks uit de collectie: Belgian Cinema
