Fair Game


Lakeshore Records (0780163419429)
Film | Releasedatum: 02/11/2010 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1. Kuala Lumpur 1:40
2. The White House 2:22
3. Gathering Intel 3:04
4. Joe's Report 3:57
5. Bruises 1:37
6. Smaky 1:00
7. Sixteen Words 2:59
8. Run Up To War 2:55
9. Change The Story 3:08
10. Uncomfortable Love 6:04
11. Breaking Point 3:58
12. Ready To Fight 2:55
13. Testify 4:32
 40:10
Schrijf zelf je recensie Toon recensies in andere talen

 

Fair Game - 10/10 - Recensie van Maurits Petri, ingevoerd op
John Powell is een componist waar je op kunt bouwen. John Powell is een componist die nog nooit een soundtrack heeft afgelevert die in de catagorie `slecht´ geplaatst moest worden. John Powell is een componist die score na score vriend en vijand weet te verbazen. Kortom, wanneer er een nieuwe cd van de maestro verschijnt is het smullen geblazen. Zo ook met Fair Game.

Op een typische Powell score vinden we altijd enkele dingen terug: bombastische, ongeëvenaarde percussie en die waanzinnige mix tussen orkest en elektronische instrumentatie. Een grote aangename verrassing op deze soundtrack is het gebruik van een koor. Dit geeft vaak een akelig spannende layer. Het beste is dat te horen in de track Gathering Intel, die ietwat onheilspellend start en zelf 'spooky' wordt zodra het koor inzet. Het is in principe underscore, maar wel underscore die je niet gauw hoort. Op de helft transformeert de muziek in een bloedstollende mix van drum-and-bass en orkest. In een woord: waanzinnig. In Joe's Report horen we een elektrische gitaren tegen een percussie-achtergrond, wat ook weer een cool effect geeft.
Na al dat elektronica-geweld, geeft Powell in Change the Story het orkest de volledige kans om te schitteren. En dat doet het met verve! Zo is de percussie van een absurd goed kaliber, blazen de strijkers je weg en geeft even later de cello-solo je een laag kippenvel. En dat is precies wat we van een goede soundtrack van John Powell verwachten. Die gelaagdheid, die vele layers, dat percussiegebruik is een trademark van de componist die geen ander zo goed in de vingers heeft als Powell.

En wanneer je denkt het beste gehad te hebben, begint de laatste track Testify. De aftrap is een rustig ensemble van violen en gitaren. Maar al gauw wordt het allemaal wat onrustiger, zet het orkest een oorverdovend kort thema in. Wat overblijft is een belachelijk goede mix van ritmische percussie, een goed gemixt orkest en bloedmooie thematiek. Thematiek die nog lang in je hoofd zal rondspoken. Het album knalt eruit met nog een laatste klap van het orkest en daarna is de keuze snel gemaakt: REPEAT. Stop met lijstjes maken van beste soundtracks van 2010....want er is weer een topper bij. En die heet Fair Game!!!
Trailer:







Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer