The Power of One


Elektra Germany (0075596133524)
Elektra US (0075596133524)
Elektra Japan (4988053605969)
Film | Releasedatum: 19/05/1992 | Medium: CD
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.The Rainmaker1:46
2.Mother Africa6:19
3.Of Death & Dying4:11
4.Limpopo River SongThe Bulawayo Church Choir1:54
5.The Power of OneTeddy Pendergrass5:17
6.Woza Mfana1:56
7.Southland Concerto2:26
8.Senzenina1:48
9.Penny Whistle Song2:14
10.The Funeral SongThe Bulawayo Church Choir1:24
11.Wangal' UnoziphoThe Bulawayo Church Choir3:24
12.Mother Africa Reprise8:02
 40:40
Schrijf zelf je recensie Toon recensies in andere talen

 

The Power of One - 10/10 - Recensie van Bruno Roberti, ingevoerd op
In 1992 verscheen The Power of One met o.a. Morgan Freeman, Armin Mueller-Stahl, Daniel Craig, en niet te vergeten een piepjonge Stephen Dorff, later bekender geworden door rollen in films als Blade, Public Enemies, Immortals, Brake, enz...
Voor de muziek koos men voor Hans Zimmer die net in zijn eerste glorietijd zat met o.a. Driving Miss Daisy, Rain Man, Black Rain, Days of Thunder, Thelma & Louise, Backdraft, ...
De film heb ik nog niet gezien, maar dit zal hoogstwaarschijnlijk niet zo lang meer duren want dit is echt weer zo'n soundtrack die je doet verlangen naar de film ook al heb je die nog nooit gezien.

Over de hele lijn hoort men invloeden Rain Man, maar ook van de latere werken van Zimmer, nl. Black Hawk Down, maar vooral ook The Lion King.

De 1ste track 'Rainmaker' is meteen een schot in de roos als ouverture. De grootsheid van het gemengd Afrikaans koor en bombastische muziek bezorgen je meteen kippenvel.
'Mother Afrika' is ietwat rustiger en emotioneler maar toch wel plechtig.
De derde track 'Of Death & Dying' is echter intriest. Zoals de titel al doet vermoeden hoor je dramatische muziek die je doet denken aan het rouwen voor een dierbare. Het koor brengt je zelfs gevoelsmatig terug aan de tijd van slaven en rassen-onderdrukking. Je voelt als het ware het leed van Afrika doorheen de jaren in hun zang.
Dan volgt er een meer traditioneel-getinte track, 'Limpopo River Song'. Deze klinkt echter lichtjes eentonig maar wel authentiek en verveelt net niet door de korte duur van de song.
De titelsong wordt gebracht door R&B en soulzanger Teddy Pendergrass, de zanger die aan de oorsprong stond van liedjes als 'If you don't know me by now' (later gecoverd door Simply Red) en 'Don't leave me this way' (ook gecoverd door Thelma Houston en door The Communards). Het is een Engelstalige popsong geworden met Afrikaans-getinte intro en refrein. Deze song is wel een soort buitenbeentje op de cd, want de stijl is tamelijk verschillend van de rest. Dit is echter geen echt minpunt, want het zorgt voor de nodige en tijdige afwisseling.
Dan volgen weer enkele meer traditionele songs als: 'Woza Mfana', 'Southland Concerto' en 'Semzenina', alle drie redelijk kort waardoor je terug net niet in verveling valt.
'Penny Whistle Song' heeft zo'n intro waarvan je denkt: Nu zit ik echt in Afrika, langs de straten wandelend waar een straatmuzikant wat folklore brengt voor voorbijgangers. Maar naarmate het nummer vordert, zit je dan plots bij Simba en zijn soortgenoten en dit dankzij Zimmer's orkestratie natuurlijk. Ook denk ik spontaan aan 'The Lion Sleeps Tonight', maar vraag me niet waarom. Is het dat ritme, is het de Afrikaanse sound, ik weet het niet.
De volgende track is 'Funeral Song' en deze klinkt plechtig en wat minder triest dan track 3. De solo-zang klinkt echter wat vals. Precies of de zanger de ver staat van het koor om te horen dat hij een halve toon boven de rest zingt. Dit is dan ook het enige minpuntje die ik kon vinden op de ganse cd.
'Wangal Unozipho' is een opgewekt nummer geworden door een mannenkoor gebracht en klinkt heel ritmisch. Een hoest op de achtergrond maakt het geheel zo authentiek of maar mogelijk is. De mannen lijken wel gewoon te improviseren naarmate het nummer vordert en het enthousiasme waarmee ze dit doen, klinkt echt aanstekelijk.
Als afsluiter krijgen als kers op de taart van Zimmer een reprise van 'Mother Afrika'. Dit nummer kon niet beter klinken als apotheose van deze top-score. De typische 90's klank van Zimmer's synthesizers zoals uit Rain Man of Black Rain, het Afrikaans koor die terug doet denken aan The Lion King is weliswaar een lange track, maar met zoveel afwisseling en sfeerveranderingen gaat dit zeker niet vervelen.

The Power of One is een score vol gevoel en enthousiasme. Echt een aanrader voor iedere Zimmer-fan en/of liefhebber van Afrikaans-getinte muziek à la Lion King, Black Hawk Down, Rain Man, ... noem maar op. Bombastische muziek met grootse koren en sterke instrumentatie maken van deze cd een must-have voor elke filmmuziek-liefhebber.
Je leest het: van mij krijgt deze een dik-verdiende 10/10!
Trailer:







Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer