Life as a House
Schrijf je nu in!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!
| # | Track | Lengte | |
|---|---|---|---|
| 1. | If I Could Kiss You | 3:39 | |
| 2. | Round Robin | 2:56 | |
| 3. | Tear It Down | 4:04 | |
| 4. | Love is Not Enough | 3:04 | |
| 5. | I'm Happy Today | 3:12 | |
| 6. | A Leap | 1:04 | |
| 7. | Sunscreen and Bicycles | 2:57 | |
| 8. | A Promise | 3:31 | |
| 9. | Build This House With Me | 2:15 | |
| 10. | Leap of Faith | 3:16 | |
| 11. | Building a Family | 1:56 | |
| 12. | I'll Take This One | 4:05 | |
| 13. | I Built Myself a Life | 5:47 | |
| 41:46 |
Schrijf zelf je recensie
Toon recensies in andere talen
In de film Life as a House speelt Kevin Kline de rol van George Monroe, een ambachtelijk modelmaker van gebouwen, maar hij moet aan de computer en wordt ontslagen omdat hij dat niet ziet zitten. Als hij vertrekt, zakt hij in elkaar en in het ziekenhuis wordt de diagnose gesteld: kanker, geen kans meer op genezing.
Hij besluit z'n laatste dagen te gebruiken om z'n droom te verwezenlijken: het bouwen van z'n eigen huis. George is gescheiden, maar wil graag dat zijn zoon hem komt helpen. Maar die zoon is nogal opstandig. Hij is een onzekere, lijmsnuivende puber, met piercings en blauw haar. Zijn moeder (Kristin Scott Thomas) kan daar maar moeilijk mee omgaan. Toch lijkt de relatie tussen vader en zoon en vader en moeder te verbeteren, vooral omdat zoon en moeder toch besluiten om George te helpen. En niet alleen zij, maar ook anderen. Terwijl George nog niemand heeft verteld dat hij nog maar kort te leven heeft...
De score voor deze gevoelige en emotionele film is van Mark Isham. En Isham heeft er een gevoelige, liefdevolle score voor gecomponeerd.
De muziek bij deze film is vooral licht gearrangeerd, met veel gitaar- en pianomuziek op lichte underscore van strijkers. Daarbij heeft Isham een erg mooie themamelodie gemaakt, die het goed doet in het geheel van de score. Dit thema komt in de meeste tracks terug en gaat toch niet vervelen, ondanks dat de kleuring van de muziek tamelijk eenzijdig is.
Die eenzijdigheid van de muziek is niet negatief bedoeld, want de score ligt erg prettig in het gehoor. De arrangementen liggen echter wel allemaal behoorlijk dicht bij elkaar. Dat zorgt voor een mooie consistente score, maar brengt ook het risico met zich mee dat het saai wordt. Dat laatste valt echter reuze mee. Niet dat er heel veel variatie in de score zit, maar de onderlinge tracks hebben zoveel nuances, dat je steeds blijft luisteren.
Die nuances zitten vooral in de toon van de muziek. Met min of meer hetzelfde instrumentenpalet en klankkleur weet Isham de ene keer een meer dramatisch getinte track neer te zetten, de andere keer een meer spannende track of een meer romantisch getinte track.
En vooral wanneer Isham het orkest een keer goed laat uitpakken met volle strijkersecties, dan is de muziek om kippenvel van te krijgen. De score kent een paar van die prachtige momenten en sluit ook af met zo'n geweldige track.
Dat pakkende einde doet het goed, want het laat je achter met een warm gevoel als de score is afgelopen. En zo hoort het. Muziek is emotie, en die emotie weet Isham prima over te brengen. De waardering is dan ook een mooie 86 uit 100 punten.
Hij besluit z'n laatste dagen te gebruiken om z'n droom te verwezenlijken: het bouwen van z'n eigen huis. George is gescheiden, maar wil graag dat zijn zoon hem komt helpen. Maar die zoon is nogal opstandig. Hij is een onzekere, lijmsnuivende puber, met piercings en blauw haar. Zijn moeder (Kristin Scott Thomas) kan daar maar moeilijk mee omgaan. Toch lijkt de relatie tussen vader en zoon en vader en moeder te verbeteren, vooral omdat zoon en moeder toch besluiten om George te helpen. En niet alleen zij, maar ook anderen. Terwijl George nog niemand heeft verteld dat hij nog maar kort te leven heeft...
De score voor deze gevoelige en emotionele film is van Mark Isham. En Isham heeft er een gevoelige, liefdevolle score voor gecomponeerd.
De muziek bij deze film is vooral licht gearrangeerd, met veel gitaar- en pianomuziek op lichte underscore van strijkers. Daarbij heeft Isham een erg mooie themamelodie gemaakt, die het goed doet in het geheel van de score. Dit thema komt in de meeste tracks terug en gaat toch niet vervelen, ondanks dat de kleuring van de muziek tamelijk eenzijdig is.
Die eenzijdigheid van de muziek is niet negatief bedoeld, want de score ligt erg prettig in het gehoor. De arrangementen liggen echter wel allemaal behoorlijk dicht bij elkaar. Dat zorgt voor een mooie consistente score, maar brengt ook het risico met zich mee dat het saai wordt. Dat laatste valt echter reuze mee. Niet dat er heel veel variatie in de score zit, maar de onderlinge tracks hebben zoveel nuances, dat je steeds blijft luisteren.
Die nuances zitten vooral in de toon van de muziek. Met min of meer hetzelfde instrumentenpalet en klankkleur weet Isham de ene keer een meer dramatisch getinte track neer te zetten, de andere keer een meer spannende track of een meer romantisch getinte track.
En vooral wanneer Isham het orkest een keer goed laat uitpakken met volle strijkersecties, dan is de muziek om kippenvel van te krijgen. De score kent een paar van die prachtige momenten en sluit ook af met zo'n geweldige track.
Dat pakkende einde doet het goed, want het laat je achter met een warm gevoel als de score is afgelopen. En zo hoort het. Muziek is emotie, en die emotie weet Isham prima over te brengen. De waardering is dan ook een mooie 86 uit 100 punten.
Life As A House is een score die in eerste instantie niet erg aanspreekt doordat het allemaal te simpel en ongeraffineerd klinkt. Als je eenmaal daaraan gewend bent hoor je pas dat deze score onbetwist een schoonheid is. Life As A House heeft ondertussen mijn hart veroverd met haar intieme en opgewekte pianospel, haar opzwepende warme strijkers, haar droge soms magisch klinkende xylofoonspel, haar vlotmakende synthesizer klanken en bovenal de combinatie van dit alles.
In Life As A House zet Mark Isham (die mij verder onbekend was) verschillende xylofonen (of marimba’s) in, daarnaast gebruikt hij de synthesizer voor het creëren van een beat of meer vreemde geluiden. Hierdoor krijgt de score een zeer eigen karakter. Wel is enige vergelijking met andere soundtracks te maken. Het liefdes thema met de aanzwellende strijkers doet me sterk denken aan het hoofdthema van Return To Paradise en sommige stukken doen me denken aan de manier waarop Thomas Newman te werk gaat.
Een uitermate consistente score met weinig skipbare muziek en vooral ‘building a family’.
In Life As A House zet Mark Isham (die mij verder onbekend was) verschillende xylofonen (of marimba’s) in, daarnaast gebruikt hij de synthesizer voor het creëren van een beat of meer vreemde geluiden. Hierdoor krijgt de score een zeer eigen karakter. Wel is enige vergelijking met andere soundtracks te maken. Het liefdes thema met de aanzwellende strijkers doet me sterk denken aan het hoofdthema van Return To Paradise en sommige stukken doen me denken aan de manier waarop Thomas Newman te werk gaat.
Een uitermate consistente score met weinig skipbare muziek en vooral ‘building a family’.
George (Kevin Kline) is volledig vervreemd van zijn enige zoon en van zijn ex-vrouw Robin (Kristin Scott-Thomas). Op het moment dat hij beseft dat hij ongeneeslijk ziek is en nog vier maanden te leven heeft, zoekt hij opnieuw toenadering. Hij wil zijn levenswerk realiseren: samen een huis bouwen op de klif waar hij zijn jeugd heeft doorgebracht ...
Life as a House valt meteen op als een epische en ontroerende score, met een warme volle klank, aangenaam om naar de luisteren. De thema's zijn iets minder memorabel maar toch zeer onderhoudend, ietwat dromerig. De uitvoering is door orkest, met een grote voorkeur voor strijkers, solo piano af en toe op de voorgrond en enkele lichte elektronische atmosferische effecten. De muziek is gestroomlijnd, consistent en ontspannend. De muziek ligt in de lijn van zijn eerder scores voor Nell, October Sky en Fly Away Home. Wellicht een van de beste en meest toegankelijke scores om met Mark Isham kennis te maken.
Life as a House valt meteen op als een epische en ontroerende score, met een warme volle klank, aangenaam om naar de luisteren. De thema's zijn iets minder memorabel maar toch zeer onderhoudend, ietwat dromerig. De uitvoering is door orkest, met een grote voorkeur voor strijkers, solo piano af en toe op de voorgrond en enkele lichte elektronische atmosferische effecten. De muziek is gestroomlijnd, consistent en ontspannend. De muziek ligt in de lijn van zijn eerder scores voor Nell, October Sky en Fly Away Home. Wellicht een van de beste en meest toegankelijke scores om met Mark Isham kennis te maken.
Andere soundtrack releases van Life as a House (2001):
