The Duchess


Lakeshore Records (0780163403923)
Film | Releasejaar: 2008 | Film release: 2008 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.The DuchessRachel Portman1:41
2.Mistake of Your LifeRachel Portman3:27
3.I Think of You All the TimeRachel Portman3:41
4.No Mood for ConversationRachel Portman0:59
5.Gee and Grey Make LoveRachel Portman1:57
6.Gee and Grey Together In BathRachel Portman2:57
7.Twelve German Dances: No. 10 in D MajorThe Isobel Griffiths Ensemble3:16
8.AwakeningRachel Portman1:25
9.RapeRachel Portman1:53
10.Bess' SonsRachel Portman2:03
11.Gee Gives Up BabyRachel Portman1:33
12.Six Years LaterRachel Portman2:33
13.Some Things Too Late, Others Too EarlyRachel Portman1:06
14.String Quartet No. 3 in D Major, Op. 1: AdagioThe Isobel Griffiths Quartet5:49
15.Never See Your Children AgainRachel Portman2:02
16.Grey Comes BackRachel Portman1:53
17.Gee Is Taken to the CountryRachel Portman1:37
18.End TitlesRachel Portman2:08
 42:00
Schrijf zelf je recensie

 

The Duchess - 09/10 - Recensie van Tom H., ingevoerd op
Rachel Portman is één van de zeldzame, vrouwelijke iconen in de filmmuziekwereld. Haar mooie en melancholische composities voor films als “The Cider House Rules” en “Chocolat” zullen velen bekend in de oren klinken. De laatste jaren is het echter wat stiller rond Portman die zich eerder lijkt te focussen op kleinere en intiemere projecten en de grotere blockbusters aan haar laat voorbij gaan. Zo schreef ze de donkere en atypische Portman score voor Roman Polanski’s “Oliver Twist” en breidde ze een gezapig vervolg aan “The Sisterhood of Travelling Pants”. Voor “The Duchess” mocht Portman nogmaals putten uit haar meer dramatische composities. De film vertelt het amoureuze verhaal van Georgina (Keira Knightley) die tegen haar zin wordt uitgehuwelijkt aan Ralph Fiennes, een pompeus en arrogant heerschap die zijn nieuwe vrouw al vlug vervelend vindt en een handvol maîtresses opzoekt. Maar ook Georgina laat zich niet onbetuigd en stort zich in een woelige en stormachtige relatie met de jonge aristocraat Grey (Dominic Cooper). Haar man komt echter achter de waarheid en kan dit moeilijk verkroppen. Als Gee op de koop toe een kind verwacht van Grey slaan alle stoppen door en wordt Georgina voor een bittere keuze geplaatst.

Portman kiest voor een sobere en ingetogen score. Af en toe schemert er nog een geest van de vroegere Portman doorheen de muziek. In cues als “The Duchess” en “Gee and Grey Together in Bath” grijpt de componiste terug naar de vloeiende strijkpassages en de opzwellende melodieën die ze reeds bedacht voor “The Cider House Rules”. De solo cello gespeeld door Pavel Belousek krijgt een hoofdrol toebedeeld door Portman en mede-orkestrator Jeff Atmajian. De melodie klinkt groots en vloeiend en de rollende violen zijn uiterst aangenaam. Een variatie op het thema wordt gebracht in het speelse “Six Years Later” waar Portman opteert voor een walsritme. Naast deze drie tracks voorspelt de soundtrack voor “The Duchess” weinig goeds. De thematiek is donker en de arrangementen zijn vaak erg sober en minimalistisch. Pas tijdens de “End Titles” schittert Portman nogmaals met haar innemend hoofdthema. Het samenspel tussen orkest en de cello klinkt ronduit virtuoos en staat garant voor een heerlijke luisterervaring.

Een afgeleid thema wordt door de componiste aangeboden in “Mistake of your Life”. De track begint zwaar geladen en donker in de onderste basregionen van het orkest. De zware sfeer van “Oliver Twist” komt direct voor ogen. Maar langzamerhand ontwikkelt de melodie zich tot een zwaarmoedige variant op het hoofdthema. Het blije, opgewekte gevoel uit de eerste track wordt door de mineur omgevormd tot een grillig en emotioneel thema. De cello wordt ingeruild voor de piano die de zware en geladen de melodie voortstuwt. Heel knap is het crescendo op het einde van de track die heerlijk dramatisch klinkt. Een reprise is terug te vinden in “Gee and Grey Make Love” en “Gee Gives up the Baby”. Een minimalistische uitwerking van het thema is tenslotte te vinden in “Grey Comes Back” waar de piano de melodie draagt. Het zijn kleine hoogtepunten die de score met de nodige emotie doorspekken. Een tweede thema voor piano en harp wordt aangereikt in “Awakening”, “Some Things too Late, Others too Early” en vooral in “I Think of You All the Time”. De melodie is minimalistisch en zweeft als een vreemde schim doorheen de score; eenzaam en verlaten steekt ze af en toe de kop op in tijden van het grootste verdriet. De track eindigt met een kil en koude variant die zo uit een thriller zou kunnen komen. Deze variant vindt een tweede, meer symfonisch karakter in “No Mood for Conversation” waarin het orkest van katoen mag geven. Gelukkig wordt Portmans score nooit echt dreigend, met uitzondering van het grimmige “Rape”. Rommelende bassen, opgefokte strijkers en zware akkoorden op de piano geven een adrenalinestoot maar bereiken jammerlijk geen hoogtepunt. Portmans score wordt tenslotte aangevuld met twee periode stukken. Zowel Hayden als Beethoven maken hun opwachting, de eerste met een adagio voor strijkers, de tweede met een Duitse dans. De muziek past perfect bij de film en zorgt voor een aangename afwisseling met de score cues.

The Duchess” is een prima score voor een kostuumdrama. Portman klinkt onverwacht vernieuwend. Haar hoofdthema is fris en amusant en de verdere soundtrack is doorgoten van een goed gebalanceerde portie emotie. De orkestraties zijn knap, de thematiek vloeiend en gevarieerd en de melancholie is nooit over de top. Portman verrast in vele opzichten en het is jammer dat de score naar het einde toe wat van haar gracieusheid verliest. Gelukkig maken de eindaftiteling alles goed. “The Duchess” is Portman op haar best. Waar haar vroegere scores overladen konden zijn met zeemzoeterigheid, weet de componiste nu alles mooi uit te balanceren. De uitvoering van het City of Prague Philharmonic Orchestra is poignant en de opnames zijn helder en nat. Hoewel Portman nog niet kan concurreren met scores als “Atonement” en “Pride and Prejudice” van Marianelli of “Brideshead Revisited” van Adrian Johnston, is “The Duchess” toch zijn aanschaf meer dan waard. De soundtrack behoort alleszins tot de betere van het jaar 2008. De thematiek is als lijm en blijft hangen en voor je het weet zal je de melodie zo meefluiten. Wie van muziek voor kostuumdrama’s houdt, zal zeker deze score een welkome aanwinst vinden. Ik ben er alleszins voor gewonnen.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer