Homer Simpson: We have a great life here in Alaska, and we're never going back to America again!
Eind de jaren 80 mocht Matt Groening zijn Simpsons los laten op de wereld. Nadat ze een tijdje te zien waren tijdens “The Tracy Ulman Show” kregen ze in 1989 hun eigen show. The Simpsons waren direct geliefd bij kijkers over heel de wereld. Vandaag de dag kent iedereen, de luie Homer Simpson die kampt met een zwaar overgewicht, de moeder des moeders Marge Simpson, de kleine rebel Bart, het slimme meisje Lisa, en natuurlijk Maggie, met de onafscheidelijke fopspeen. De wereld is vandaag nog altijd niet bekomen van het fenomeen. Na 23 seizoenen zijn The Simpsons nog lang niet uitverteld. Het 24ste seizoen staat al in de steigers, en intussen loopt de merchandise nog altijd op volle toeren. Van T-shirts, tot dvd boxen, tot stripverhalen. En dat is natuurlijk goed voor de zakken van Matt Groening.
Na jaren lang speculeren, en na vele geruchten kwam er in 2007 uiteindelijk “The Simpsons Movie”, een schitterend vervolg van de serie. Het verhaal kwam zelfs dicht bij de kwaliteit die de serie had in haar beginjaren. Iedereen die betrokken is bij de show, kreeg ook de kans om aan de film te werken. Onder andere de zeer getalenteerde filmcast, de regisseur, en ook de schrijvers van de serie.
Maar de vraag onder de liefhebbers van filmmuziek was of dat Danny Elfman zou terug komen om de film van zijn muziek te voorzien. Van zijn hand is natuurlijk het thema van “The Simpsons”. Maar eerlijk gezegd zou de keuze voor Elfman niet zo logisch zijn. Ik had gedacht dat Alf Clausen de film van muziek zou voorzien. Hij had immers al jaren ervaring met “The Simpsons”, en zijn muziek pakt altijd geweldig goed uit tijdens de serie. Maar zowel Elfman als Clausen werden niet gevraagd. De job ging verbazend genoeg naar Hans Zimmer. Ook al ben ik een zeer groot fan van Zimmer, en heeft hij een grote ervaring met het schrijven van muziek voor animatiefilms, ik was bang dat hij deze film niet zo goed zou kunnen voorzien van muziek. Want zoals de film geen gewone film is, kan de muziek geen gewone muziek zijn. De muziek moet de humor van “The Simpsons uitstralen. En het is Zimmer weer eens gelukt.
Het album begint niet met muziek van Zimmer, maar met het algemeen bekende thema van The Simpsons. Het thema dat Elfman schreef in 1989, en ondertussen is uitgegroeid tot één van de bekendste thema’s aller tijden. De versie die te horen is in deze score is beter dan die van de serie, de synthesizer is weggelaten, en is perfect door het orkest gespeeld. Daarom is ook het geluid voller. Gelukkig heeft Zimmer niet aan het thema geprutst. Want dat zouden de fans van de reeks niet gepikt hebben. Het thema van Elfman is ook gelijk het hoofdthema van de score, en is in vele tracks terug te horen. Bijvoorbeeld in de track: “Thank You Boob Lady”
Buiten het thema van de serie heeft Zimmer ook thema’s geschreven voor elk lid van de familie.
Het thema van Homer hoor je in de tweede track: “Trapped like Carrots”. Het is een prachtig thema dat het karakter van Homer goed weerspiegelt. Het is natuurlijk een afgeleide van het Main Theme. Het thema van Homer is een tweede hoofdthema dat je in heel wat tracks gaat terughoren.
Het thema van Lisa wordt prachtig uitgewerkt in de track “Doomsday is Family Time”. Het is naar mijn mening het prachtigste thema van de score. Het is liefdevol, en wordt in de track met verschillende instrumenten bespeeld. Eens met de strijkers, dan komt eens de welgekende saxofoon boven.
Ook Marge heeft een thema, maar dat is op de gewone release niet te horen. Maar alleen op de bootleg score.
Het thema van Bart is wel te horen op de score. Namelijk in track 8: “You Doomed us all, again”. Het is een verrassend teder thema geworden. Het wordt gespeeld op een piano, met daartussen eens een fluit ertussen. Het resultaat mag er wezen. Het is een mooi en zacht thema geworden, dat in de film wordt gespeeld als Bart naar Homer kijkt, terwijl hij met Plopper aan het spelen is.
Buiten de thema’s heb je natuurlijk nog veel te vinden op deze score. Zimmer zou Zimmer niet zijn als er niet wat actie muziek te bespeuren valt. En dat is ook in de track “You Doomed Us All, Again” goed te horen. Maar verwacht niet de actiemuziek zoals we van de man gewoon zijn. Er komt in deze soundtrack geen synthesizer aan te pas. Alles wordt prachtig met het orkest gespeeld, en dat doet de man niet zo veel. Ook in deze tracks zijn de verschillende thema’s goed verwerkt. Ik vind het knap van Zimmer dat hij zo geweldige thema’s heeft kunnen schrijven die heel goed passen bij de personages, en dat hij ook veel refereert naar de thema’s.
Ook de track “...Lead, Not to Read “ is een actietrack. Het begint zacht met het thema van Bart, vooraleer Zimmer alle remmen loslaat, en de beste actietrack van de score schrijft. Er zijn wel een aantal rustpunten voorzien in de track, maar het is toch een mooie actietrack geworden. Ook het koor maakt hier zijn opwachting. En natuurlijk een korte reprise van het hoofdthema.
Op de score is er ook de nodige humor te vinden. Want wees nu eens eerlijk, wat zou een Simpsons score nu zijn zonder de nodige humor. Deze humor is te vinden in twee tracks. De eerste is “Bart’s Doodle” waar we een heerlijke persiflage horen naar de Disney scores van in de jaren 30 en 40. Probeer je lachspieren mag in te houden als je dit de eerste keer beluisterd. Wedden dat het je niet lukt.
De tweede humoristische track is “Spider Pig”, waar Zimmer het koor inschakelt. Zij zingen een geweldige parodie op het themalied van Spider man. Van de tekenfilmseries wel te verstaan. Ook de titels van de tracks zijn al een genot op zich. Zelden heb ik zo’n titels gezien die zo grappig waren.
Maar naast deze vele pluspunten zijn er ook een aantal minpunten aan deze score. Ook al zijn de thema’s geweldig, ze worden veel te veel herhaald. Het is een beetje allemaal hetzelfde wat heel jammer is. Ook zijn de tracks vrij kort. Dat is niet zo abnormaal voor Zimmer. Maar er had zoveel meer ingezeten. Ik heb ook de bootleg score in bezit, en deze is beter te beluisteren, omdat er veel meer wordt afgewisseld. Ook zijn er op de bootleg thema’s te vinden die niet op de reguliere cd zijn terug te vinden.
Naast een overvloed van goede tracks, zijn er ook twee mindere op de cd te vinden. Namelijk de track “Release The Hounds”. Ik weet dat het een favoriet is van vele, maar ik ben er helemaal niet weg van. Ook de laatste track is een misbaksel, maar dat zijn we intussen gewoon van alle remixen van het werk van Zimmer. Ik begrijp niet dat de man het nog toelaat. Wie laat graag zijn muziek verprutsen door een remix.
Conclusie
“The Simpsons Movie” is een leuke score geworden, met leuke thema’s voor de verschillende personages. Het enige jammer is dat de thema’s veelvuldig worden gespeeld, waardoor de score wat langdradig kan worden. Ook zijn er twee tracks die helemaal niet aangenaam zijn om te beluisteren, wat natuurlijk jammer is.
Desalniettemin heef ik deze score een 7.