Exodus: Gods and Kings


Sony Classical (888750190826)
Film | Releasedatum: 02/12/2014 | Film release: 2014 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track Artiest/Componist Lengte
1.Opening + War Room2:39
2.Leaving Memphis2:03
3.Hittite Battle Harry Gregson-Williams4:16
4.Returning to Memphis2:37
5.Moses in Pythom1:50
6.Nun's Story2:18
7.The Coronation Federico Jusid2:28
8.Ramses Retaliates Federico Jusid0:53
9.Arm Chop1:58
10.Goodbyes2:41
11.Journey to the Village2:14
12.The Wows Harry Gregson-Williams2:24
13.Alone in the Desert1:36
14.Climbing Mt Sinai2:17
15.I Need a General3:22
16.Exodus2:52
17.Ramses' Orders Federico Jusid2:44
18.Moses & Nun1:48
19.Moses' Camp Alberto Iglesias & Federico Jusid2:42
20.Ramses' Insomnia2:58
21.Hail2:01
22.Animal Deaths2:39
23.Looting Alberto Iglesias & Federico Jusid1:19
24.Ramses' Own Plague2:05
25.Lamb's Blood Federico Jusid1:39
26.We Cross the Mountains2:51
27.Into the Water Alberto Iglesias & Federico Jusid4:00
28.The Chariots Federico Jusid1:52
29.Hebrews0:58
30.Tsunami Harry Gregson-Williams5:33
31.Sword Into Water1:12
32.The Ten Commandments3:37
 78:25
Schrijf zelf je recensie

 

Exodus: Gods and Kings - 06/10 - Recensie van Maurits Petri, ingevoerd op (Nederlands)
Regisseur Ridley Scott is enorm wispelturig. Het ene decennium kan hij een stapel blockbusters afleveren, het andere decennium flops. Vanaf het jaar 2000 zijn de echt goede films van de man op een hand te tellen. En dat is met name erg jammer. Want het filmisch imperium van familie Scott (waarvan broer Tony in 2012 zelfmoord pleegde) is reusachtig groot en variërend. Vanaf de film A Good Year stelde Scott Marc Streitenfeld aan als 'huiscomponist'. Nu wordt er een opmerkelijke keuze gemaakt, want Streitenfeld heeft het podium verlaten. Alberto Iglesias nam de baton over. En al lijkt deze score overladen te gaan worden met prijzen, helaas blijkt switchen van componist niet een hele goede keuze.

Want waar Scott wispelturig is met beeld, is Iglesias dat met dit album. Zijn tracks op het album zijn de minst goede. Tracks (3, 12 en 30) die door mede componist Harry Gregson-Williams werden geproduceerd, springen er met kop en schouders boven uit.
Nu is de muziek van Iglesias zeker niet slecht, maar spannend wordt het nergens. Zo is de opening, met gelijknamige titel, bijzonder saai en nietszeggend. Simpelweg wat noten achter elkaar, zonder herkennende melodie of begeleidend thema. Het orkest speelt de sterren van de hemel, daar ligt het zeker niet aan. Alleen wat het orkest aan noten krijgt toebedeeld is niet genoeg om te vlammen.

Het gemis van een herkenbaar thema steekt na enkele tracks toch wel de kop op. Waar vergelijkbare films als Gladiator, King Arthur en Noah bijzonder mooie thematiek hadden, schittert dat hier van afwezigheid. Hierdoor wordt Exodus: Gods and Kings nogal onsamenhangend. De clichés van typische Midden-Oosten instrumentatie werkt soms zelfs op de zenuwen, zoals in de track 'Nun's Story'. Pas bij de track 'The Vows' hebben we onze aandacht er vol bij; Harry Gregson-Williams is aan zet en doet goede zaken. In een wonderschone kortere track brengt hij zowaar een prachtig thema ten gehore. En boven alles weet hij fluiten en strijkers beter te doseren dan Iglesias. Het werkt hypnotiserend en naar het einde van de track toe is de percussie om door een ringetje te halen. Helaas is de pret snel bedorven met de daaropvolgende track 'Alone In The Dessert', wat eigenlijk gewoon underscore is. Weliswaar met een viool met een zeer mooie vibrato.

Zelfs in de track die de naam van de film draagt, weet Iglesias verre van te overtuigen. Ook al doet hij zijn best met de toevoeging van een solist en mannenkoor. Zoals eerder gezegd, het gebrek aan een pakkend thema doet de score de das om. Al bespeuren we wel een -soort van- thema, gespeeld door cello's. Maar dan...breekt de track Tsunami aan. Ook van Harry Gregson-Williams en de allerbeste track van het album. Misschien zelfs wel de beste track van Gregson-Williams in langere tijd. Hij zet alle zeilen bij en trakteert op een groots en episch muzikaal spektakel wat zijn weerga niet kent. Donderende percussie, hakkende violen, een betoverend koor en flink wat synthesizers zetten de finale van de film flink wat kracht bij. De Latijnse teksten die het koor zingen zijn goed bedacht en geven extra gelaagdheid. Het doet lichtelijk denken aan enkele zeer goede tracks van Hans Zimmer's The Da Vinci Code en Marco Beltrami's Die Hard scores. En gelukkig is de track ruim 5 minuten lang genieten.

Mocht je van langzaam voortkabbelende (under)score houden, dan zit je met Exodus: Gods and Kings aan het juiste adres. Vergeet niet een extra Red Bull in te nemen, om niet in slaap te vallen. Want deze score slaat als op zichzelf staand muzikaal project de plank mis. Harry Gregson-Williams zal erbij zijn geroepen voor de nodige actierijke stukken en slaagt daarin cum laude. Helaas weten zijn magistrale tracks het zinkende schip niet te redden van de enorme vloedgolf en gaat hopeloos ten onder in saaiheid. Een gemiste kans voor Marc Streitenfeld. Zijn stijgende lijn in kwaliteit van de laatste jaren (met hoogtepunten Robin Hood en Prometheus) had Exodus: Gods and Kings kunnen redden. Zijn score voor deze film zou waarschijnlijk Oscar waardig zijn geweest. We zullen het nooit weten!

Andere soundtrack releases van Exodus: Gods and Kings (2014):

Exodus: Gods and Kings (2015)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer