The Hobbit: The Battle of the Five Armies
WaterTower Music ‎– 4710494 Special Edition


Decca Records 2014 CD (602547104946)
WaterTower Music 16/12/2014 CD (602547104946)
Film Film release: 2014
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Fire and Water5:57
2.Shores of the Long Lake4:01
3.Beyond Sorrow and Grief4:12
4.Guardians of the Three5:48
5.The Ruins of Dale3:39
6.The Gathering of the Clouds5:52
7.Mithril3:03
8.Bred for War3:20
9.A Thief in the Night4:14
10.The Clouds Burst4:13
11.Battle for the Mountain4:38
 48:57
# Track Artiest/Componist Lengte
1.The Darkest Hour5:33
2.Sons of Durin4:24
3.The Fallen4:56
4.Ravenhill5:48
5.To the Death7:22
6.Courage and Wisdom5:10
7.The Return Journey4:18
8.There and Back Again4:20
9.The Last GoodbyeBilly Boyd4:07
10.Ironfoot6:11
 
Exclusive Bonus Tracks
11.Dragon-Sickness3:52
12.Thrain3:25
 59:25
Schrijf zelf je recensie Verberg reviews in andere talen

 

The Hobbit: The Battle of the Five Armies - 09/10 - Recensie van Sander Neyt, ingevoerd op (Nederlands)
Gandalf: This was the last move in a master plan. A plan long in the making.

2014 is een bewogen jaar geweest. Een jaar dat in de geschiedenis zal blijven meegaan. Het is het jaar dat IS op de proppen kwam, het is jaar dat onze koningin Fabiola stierf en het is het jaar dat Gentse halfgod Luc De Vos tragisch om het leven kwam. Maar filmliefhebbers en filmmuziekliefhebbers gaan 2014 onthouden als het jaar waarin we ‘voorgoed’ afscheid namen van Middle-Earth. Met The Hobbit: The Battle Of The Five Armies komt er voorlopig een einde aan de wereld van Tolkien die Jackson zo prachtig heeft gecreëerd.
De film is net zoals zijn voorgangers, en in chronologische vorm zijn opvolgers, een meesterwerk. Peter Jackson zijn visie over het universum van Tolkien is gewoonweg schitterend. Al worden deze Hobbit films niet zo rijkelijk ontvangen zoals The Lord Of The Rings films, toch zijn ze beter dan de standaard film die we tegenwoordig zo veel voor onze neus zien geschoven te worden.
Net hetzelfde kunnen we zeggen over de muziek van Howard Shore. Zijn Lord Of The Rings wordt beschouwd als een meesterwerk, een lyrisch meesterwerk die zomaar de beste score van de eeuw is. Over zijn Hobbit scores wordt hevig gedebatteerd. Ook zij worden niet zo hartelijk ontvangen zoals The Lord Of The Rings. Terecht? Uw nederige recensent zal het antwoord geven op het einde van de recensie. Daar zult u een conclusie lezen over de drie Hobbitscores samen. Maar vooraleer u dat kunt lezen als liefhebber der filmmuziek, nodig ik u graag uit. Een uitnodiging om voor een laatste maal mee te reizen naar Middle-Earth op de tonen van Shore zijn muziek. In een recensie die iets anders gaat zijn dan wat u gewoon bent van uw nederige recensent! Geen thematische analyse, maar een analyse van de gehele score en in mindere mate, zes scores samen!

Als we de score volledig uitspitten dan gaat u merken dat er eigenlijk drie grote delen bestaan en één kleine proloog. We hebben de opbouw van de veldslag, je hebt de veldslag zelf en je hebt de nasleep van de veldslag. Hierbij weet u ook welke de titels van de recensie zullen zijn. Wat ik wel even wil benadrukken, en diegene die de score al hebben gehoord gaan dat reeds weten. Eigenlijk is er praktisch geen nieuw thematisch materiaal aanwezig. Op een paar thema’s na die je hier zult te lezen krijgen. Sommige mensen gaan het een schande vinden dat er niet meer nieuwe thema’s aanwezig zijn, maar je zult wel merken. Eigenlijk is het niet nodig! Okidoki. Now it shall begin. En opgelet, de recensie bevat wel degelijk SPOILERS!

PROLOOG
Fire And Water is het nummer dat de score en de film opent. Na de geweldige cliffhanger van vorige film waar Smaug is ontwaakt, krijgen we nu zijn aanval op Laketown te zien. Hoe beter kan een score beginnen. Thema’s wisselen elkaar in hoog tempo af. Thema’s van Bard, The Master en natuurlijk Smaug hemzelf passeren de revue. En dat allemaal in een geweldige actiemodus. De spanning zit al vanaf de eerste moment in de muziek en die spanning blijft tot de laatste seconde in de muziek zitten. Bijzondere vermelding is voor het geweldige koorintermezzo dat je te horen krijgt op 3:34. Bard krijgt de Black Arrow in zijn handen en schiet op Smaug die op een vrij emotionele muzikale manier op zijn einde komt. Het Smaug thema wordt met de strijkers gespeeld en het verliest niets van zijn kwaadaardigheid! Pure klasse van Shore.
Wel een puntje waarvan ik niet kan uitgaan is het feit dat Shore het Hobbitthema niet laat spelen als de titel verschijnt. Toen ik het eerste zag en hoorde was ik vrij teleurgesteld. Maar nu dat ik er meer over na heb gedacht, het zou niet echt passen als je een vrij blij thema hoort terwijl er zoveel verdriet, dood en verderf op u af zal komen!

OPBOUW
De rest van de eerste cd is grotendeels de opbouw tot de eigenlijke Battle. Te beginnen in Shores of The Long Lake. Daar krijgen we het geliefde liefdesthema van Tauriel en Kili te horen. Niets maakt mij blijer dan dat, want het is potverdikke sterk. Blij ben ik ook om te aanhoren dat het thema wel heel veel terugkomt. Mijn favoriete moment is mogelijks in Courage And Wisdom. Tauriel treurt om de dode Kili en Shore gebruikt een zeer emotionele en tragische versie van het thema. Heel timide, met heel weinig orkestratie maar het koor is en blijft aanwezig en brengt ons een hartverscheurende versie. Het is trouwens een zeer sterke scene in de film! Mooie scene over ware liefde en wat het met een mens kan doen!
De resterende tracks in deze sectie is ook prachtig. Vijf thema’s komen heel veel terug. Eerst en vooral heb je het Durin’s Theme. Nog zo’n favoriet van mij van de vorige score. Het is hier prominenter aanwezig. Bijvoorbeeld in Beyond Sorrow And Grief. Daar krijg je het zeer episch te horen. Maar de meest epische versie is op het einde van Mithril. Overgeschakeld in actiemodus geaccompagneerd met een geweldig episch mannenkoor! Kippenvel!
Het tweede meest voorkomende thema is dat van Laketown. In al zijn glorie te horen in vele tracks. Soms heel opzwepend, heel blij, heel actierijk zoals in Mithril of The Gathering Of The Clouds. Maar ook heel tragisch in het begin van The Ruins Of Dale.
Wat ook geweldig is, is het kleine thema van Mithril dat terugkomt. Het is maar zeer kort te horen in The Fellowship en hier komt het terug. Een mooi bewijs van heel intelligent componeren.
Guardian Of The Threes is mogelijks de beste track van het album. Het is een mooie reunie van allerlei thema’s. Lothlorien, Gandalf, Sauron, Saruman en Elrond hun thema komen allemaal terug in deze prachtige track! Luister die handel!

DE VELDSLAG
Beginnend in The Clouds Burst is het huzarenstuk van de score aangebroken. The Battle! Deze tracks ga ik niet allemaal beschrijven. Het is kort samen te vatten: grandioze actie. Wat ik wel ga bespreken is het thema van Dain Ironfoot. Te horen in The Clouds Burst, maar pas echt een opwekker van kippenvel in The Battle Of The Mountain, wat trouwens een geweldige track is! In het midden van de track komt daar het thema van Dain op te proppen en dat zorgt voor dat hoopgevend gevoel dat je nodig hebt in een veldslag. Die epiek die naar boven komt. Het thema is nauw verwant met dat van Thorin. Wat weer zeer clever is aangezien de twee familie zijn.
In Ironfoot krijg je het in zijn volle glorie te horen. De doedelzakken zijn terug en brengen het thema fantastisch! Een zeer sterke track met een zeer sterk thema. Misschien één van de weinige nieuwe thema’s maar wel één van de betere van de score.
Wat ik ook moet vermelden is het feit dat het vanaf The Fallen allemaal zeer duister begint te worden. Actie gemengd met tragedie en pure dramatiek. Er vallen doden dus dat moest ook in de muziek merkbaar zijn. The Fallen, Ravenhill en To The Death zijn dan ook allen prachtig om te aanhoren.

NASLEEP
Vanaf Courage and Wisdom is de veldslag afgelopen en krijgen we het einde van de score voorgeschoteld. Deze track is trouwens een meesterwerk. Vier thema’s (Woodland, Thorin en het liefdesthema) maar opeens uit het niets komen daar de eerste vier noten van de negen noten die alles regeren. Jazeker, het Fellowship thema komt terug! Even sporadisch, maar het is een aangenaam wederhoren.
The Return Journey en There And Back Again herbergen de rustige mood van The Shire. Al moet ik toegeven dat dit de eerste keer is dat ik de orkestraties van Shore mis. Niets mis met Conrad Pope natuurlijk, maar The Shire klinkt niet meer als The Shire indien u mij begrijpt. De melodie is natuurlijk dezelfde maar de sfeer die Shore zo in zijn orkestraties en zijn dirigeren stak zijn hier verdwenen.
Als laatste punt hebben we nog The Last Goodbye. Gezongen en geschreven door Billy Boyd. Kort gezegd: het is een meesterwerk. Sowieso het beste afsluitend lied van The Hobbit. Het is een triestig lied om voor de laatste keer afscheid te nemen van Middle-Earth. En het is geweldig dat Billy Boyd het zingt. De brug naar twee trilogieën. Wie de film nog niet heeft gezien, blijf gerust zitten tijdens de aftiteling. Het nummer wordt gespeeld, wedden dat u een traantje laat?

CONCLUSIE HOBBIT
We zijn aan het einde gekomen van de recensie en op het einde van The Hobbit scores. Vreemd om te weten dat dit mijn laatste recensie over Middle-Earth is. In het begin van de recensie vroeg ik mij af of het terecht was dat de scores in mindere goede mate worden ontvangen. Uw nederige recensent vindt van wel. Wie mijn recensies leest weet dat ik LOTR allen een tien geef. Hobbit allen een negen. Je mag het draaien of keren zoals u het wilt. The Hobbit evenaart niet het niveau van LOTR. Maar is dat nodig? The Lord Of The Rings scores zijn een meesterwerk, stuk voor stuk. The Hobbit is dat minder. Maar is dat een reden om het af te kraken? Neen. Een dom voorbeeld om dit te staven. Persoonlijk vind ik Gent mooier dan Brussel maar wil dat zeggen dat ik van Brussel niet kan genieten? Niet dus.
Ik geniet van deze score. Genieten in elke betekenis van het woord. Ook van deze laatste score. Shore heeft een gigantisch plan gehad toen hij begon aan The Fellowship Of The Ring. Deze Battle Of Five Armies is zijn laatste stap in dat dat meesterplan. Een plan lang in de maak. Nu kunnen we genieten van zes scores ofwel 961 minuten ofwel een kleine 16 uur muziek. Elke minuut waard om te aanhoren. Deze Hobbit krijgt van uw nederige recensent ook een mooie 9.

By silver streams that run down to the sea
To these memories I will hold
With your blessing I will go
To turn at last to paths that lead home
The Hobbit: The Battle of the Five Armies - 06/10 - Recensie van Javier Madariaga, ingevoerd op (Engels)
'The Hobbit: The Battle of the Five Armies'
Music Composed by Howard Shore
Conducted and Orchestrated by: Conrad Pope

The end of the sixalogy of the middle-earth by Peter Jackson has come and of course with it we can hear one last time the music of the man who created one of the most beautiful film scores of the last 15 years ( I mean ROTK), Howard Shore, who returns again just as the composer and passes the batton to the spectacular Conrad Pope. After the Desilution of Smaug I thought that Shore was keeping all his energy for the last one, BUT I was wrong, Tha Battle of the Five Armies is worse than expected, indeed its perhaps the worst of all the six scores of the saga.
First of All, The Score sounds way better in the film than in the album, maybe more clearly in 'Fire and Water' and 'Battle for the Mountain' in which the dramatic moments sound better and more dramatic and the orchestration its better to appreciate. Also the album presents an annoying sense of 'trying to be' like the Abbey Road Studios Sound and the London Philarmonic. Again Peter Cobbin fails in emulate the sound of the British Studio.
Thematically I feel that Shore completely abbandoned the outstanding themes from AUJ, including 'Dreaming of Bag End' that was the best of all, many others argue that Misty Mountains was also forgotten, but I think it was the right choice because it was to childly to the direction that the films were taking. Shore of course reprises Sons of Durin, Bard, Laketown, Elves, Bolg, Azog and Smaug Themes and additionally we have the new theme for Dain Ironfoot that in my opinion is the best of the whole score. The Reprised themes of the original trilogy are used to little and in a very poor orchestration (Lothlorien and The Shire).
Yes, is a Battle film (as the title spoils), but the amount Brass and the too noisy orchestration makes you want the score to end, not as ROTK that was a battle film but you didn't get bored because the prchestration was rich and beautiful. A lot of Ethnic Instruments and a little strings are sometimes very beautiful but in tension moments thsi resourses fail in giving the enough energy to the scene.
Finally, The original song 'The Last Goodbye' is the best song of the newest trilogy, indeed its the best track of the album, although it has a lot in common with 'Into the West' and even the lyrics are alike, the song gives the perfect emotion and sensation of well-ending and satisfaction. The Orchestration its perfect and soft enough to highlight the sweet and warm voice of Billy Boyd.
Clearly not the best of Shore, this album is saved from despair by 'Ironfoot' and 'The Last Goodbye' and has unnecessary tracks as 'Dragon Sickness' and 'Thrain' that make no diference to the quality of the score.

Not as good as you say Doug Addams, a pitty

Recorded at Wellington Town Hall, New Zeland
performed by the New Zeland Symphony Orchestra
Vocal Performance by The London Voices
The Hobbit: The Battle of the Five Armies - 09/10 - Recensie van Ignacio Granda, ingevoerd op (Spaans)
Alejandro de la Llosa, Conrad Pope, Bill Newlin y Clifford J. Tasner. ¿Qué tienen en común? Ser los orquestadores de la última aventura musical en la Tierra Media del maestro Howard Shore. Gracias a su encomiable labor, 'The Hobbit: The Battle of the Five Armies' se convierte en un score de notable espectacularidad, de ritmo trepidante y que, en su último deseo de ensalzar lo apoteósico, hace que el músico canadiense firme su partitura más firme de la trilogía. Si en las dos primeras bandas sonoras nos encontrábamos con unas creaciones sólidas pero quizás algo desdibujadas en relación a la trilogía del Anillo, con 'The Battle of the Five Armies' regresa a su vigoroso estilo sinfónico que siempre dibuja a la perfección la oposición entre el bien y el mal.

Lo mejor: el regreso del Shore más generoso orquestalmente hablando.
Lo peor: la ausencia de una temática inolvidable.
Trailer:





Andere soundtrack releases van The Hobbit: The Battle of the Five Armies (2014):

Hobbit: The Battle of the Five Armies, The (2014)
Hobbit: The Battle of the Five Armies, The (2014)
Hobbit: The Battle of the Five Armies, The (2014)
Hobbit: The Battle of the Five Armies, The (2014)


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer