Creation


Lakeshore Records (780163412123)
Silva Screen Records (738572131029)
Film | Releasejaar: 2010 | Film release: 2009 | Medium: CD, Download
 

Schrijf je nu in!

Blijft beter op de hoogte en krijg toegang tot verzamelaars info!





 

# Track   Lengte
1.Creation2:27
2.The Ghost Pavane2:31
3.Unity in Form2:50
4.Cunning Gunning2:31
5.Pleasure Perfect4:44
6.To Emma4:53
7.Partly Part5:59
8.The Treatment at Malvern2:20
9.A Struggle for Survival3:45
10.The Giant Sloth of Punta Alta1:46
11.Fuegian Children2:05
12.You've Killed God, Sir2:48
13.Knowing Everything I Now Know5:17
14.Humility and Love6:21
 50:16
Schrijf zelf je recensie

 

Creation - 07/10 - Recensie van Lammert de Wit, ingevoerd op (Nederlands)
De Britse dramafilm Creation vertelt het verhaal van Charles Darwin bij het schrijven van zijn bekende boek 'On the Origin of Species', die de basis legde voor de evolutietheorie. De film is geregisseerd door Jon Amiel (Sommersby, Entrapment, The Core) en is gebaseerd op de biografie over Darwin's leven, die door zijn achterkleinzoon Randal Keynes is geschreven. De film is door de critici nogal gemengd ontvangen en was niet erg succesvol in de bioscopen.
Het verhaal draait om Charles Darwin (Paul Bettany), die een rustig leven leidt met z'n gezin. Hij werkt inmiddels al jaren aan het manuscript van zijn boek over de evolutie, omdat hij bang is voor de reactie van z'n diepgelovige vrouw Emma (Jennifer Connelly). Zij verwerpt zijn ideeën en is bang dat hij later niet samen met haar in de hemel zal komen. Dan overlijdt hun dochter Annie, die vervolgens terugkomt in de waanbeelden die Darwin krijgt en die hun relatie nog meer onder druk zet...

Als jullie mijn recensies vaker gelezen hebben, dan weten jullie vast dat ik een gelovige recensent ben. De wetenschap verkondigt de evolutie als absolute waarheid, alleen heb ik daar veel teveel vragen over om te geloven dat we van de apen afstammen, vragen waar de wetenschap geen antwoord op heeft. Maar goed, laten we daar niet over gaan bakkeleien. Laten we het over iets leuks hebben. Filmmuziek bijvoorbeeld.

De muziek bij deze film is van Christopher Young, die zo ongeveer de vaste componist is van regisseur Amiel. Young staat natuurlijk bekend om zijn scores voor horrorfilms (die overigens ook vaak met religie te maken hebben en die soms ook nog waargebeurd zijn, waar het geloof wel, maar ook hier de wetenschap geen antwoord op heeft), maar hij maakt al jaren steeds vaker uitstapjes naar het meer reguliere genre, en dat doet hij vaak erg goed.

Voor deze film heeft Young een behoorlijk ingetogen, orkestrale score gecomponeerd. Hij heeft een solo viool het hoofdinstrument van de score gemaakt, die vaak prachtig samenspeelt met andere strijkers in de underscore. Die solo viool speelt ook regelmatig het erg fraaie hoofdthema, al vanaf de openingstrack, maar soms wordt dat door een piano overgenomen, zoals in 'The Ghost Pavane', waarin de piano de hoofdrol speelt, aanvankelijk solo, later aangevuld met een paar strijkers. In de afsluitende track 'Humility and Love' heeft aanvankelijk de solo viool de leiding in een werkelijk prachtig arrangement. Na twee minuten neemt de piano de leiding over een krijgt de melodie een wat melancholieke kleuring. Later in de track neemt de solo viool de leiding weer over in een wat meer dramatisch klinkend deel van de track.
Ook andere instrumenten nemen soms de leiding in enkele tracks of delen van tracks, maar vaak komt toch de solo viool of de piano dan weer op de voorgrond.

De muziek is steeds ingetogen, soms kalm voortkabbelend, soms zelfs wat minimalistisch, soms met wat meer uitbundigheid, maar steeds toch zonder al te groots uit te pakken. Daardoor is de muziek niet al te meeslepend, maar steeds wel aangenaam om naar te luisteren. De melodieën zijn overwegend heel aangenaam, maar zitten vaak nogal aan de wat melancholieke of zelfs dramatische kant, wat Young overigens in best wel fraaie arrangementen heeft gegoten. Soms is de muziek echter nogal aan de trage en tragische kant, waardoor het wat triestig overkomt. Ook blijft de muziek nogal eens hangen in de underscore en komt daar dan niet bovenuit, waardoor het wat saai is, maar soms is de muziek opbeurend en weet Young door prachtige tegenmelodieën er een pareltje van te maken. Het is alleen jammer dat die momenten wat dun gezaaid zijn.

Kortom, met zijn muziek voor Creation heeft Christopher Young een best wel fraaie en behoorlijk ingetogen score gecomponeerd. De veelal rustige muziek zit gemiddeld nogal aan de melancholieke kant, met soms uitschieters naar de tragische kant en soms naar de uitbundige kant. Dat ingetogen karakter van de score komt deels door de soms wat underscore-achtige stijl van een aantal tracks, die daardoor wat aan de saaie kant zijn. Toch heeft Young een paar prachtige tracks voor de score gecomponeerd, maar de saaiere en wat triestere tracks zijn duidelijk in de meerderheid, waardoor mijn waardering blijft hangen op 72 uit 100 punten.
Creation - 09/10 - Recensie van Tom H., ingevoerd op (Nederlands)
Darwin zorgt al vele jaren voor controverse. Na de publicatie van 'On the Origin of Species' waaide er in wetenschappelijke kringen al heel wat stof op over de oorsprong van de mens die volgens Darwin zou afstammen van de apen. Non-believers, creationisten en christelijke fundamentalisten ten spijt, worden de theorieën van de natuurkundige uit Kent door de hedendaagse wetenschappers voor algemeen geldend aanvaard. Het was ooit anders. In 'Creation' schets regisseur Jon Amiel een min of meer realistisch beeld van het leven van Darwin, zijn avontuurlijke ontdekkingsreizen, fascinerende onderzoeken en zijn uiterst turbulente relatie met zijn religieuze vrouw. Voor de muziek van dit kostuumdrama werd gekozen voor Christopher Young.

Een opmerkelijke keuze, want Young is vooral bekend als horrorspecialist. De componist verraste vorig jaar nog met het ingenieuze 'Drag Me To Hell'. Vriend en vijand werden echter in het voorjaar van 2010 overweldigd door de uiterst lyrische en pakkende soundtrack voor 'Creation'. Voor fans zeker geen verrassing, want Young leverde in het verleden al melodieuze pareltjes af als 'The Shipping News' en de rejected score voor 'An Unfinished Life'. Hoewel niet zo frappant of origineel als voorgenoemde scores, behoort 'Creation' toch tot het beste uitgegeven materiaal van 2010. De soundtrack is uiterst charmant en werd geconcipieerd rond sfeervolle strijkers, pianoflarden en een haast melancholische vioolsolo. Het geheel is een zeer atmosferische score, die hoe conservatief ook opgevat, toch bevredigend klinkt.

De melodie is heel eenvoudig - verandert soms van louter romantisch naar een walsritme (de vergelijking met Desplat is opvallend) - en wordt voortgestuwd door violen, hobo's en piano. Hier en daar wordt op adequate wijze een glochenspiel gebruikt, maar zeker niets in vergelijking met een Elfmaneske extravagansa. Een motiefje van vier noten dient als leidraad doorheen de score die als inspiratie hier en daar Arvo Pärt gebruikte. Toch is het de uitmuntende vioolsolo die deze score memorabel maakt. Het thema wordt geïntroduceerd in de eerste track 'Creation' en krijgt op het einde van het album een eenvoudige reprise in 'humanity and love'. De laatste track is ook de meest aangrijpende. Maar liefst zes minuten weet Young te beheesteren. De schitterende crescendo na 3 minuten is ronduit schtterend. Maar ook eenvoudiger orkestraal samenspel is genietbaar. In 'To Emma' (denk aan de slimme link met Arvo Pärts 'For Alina) is er een erg aanstekelijke piano verweven. En zo steekt Young een erg mooie, maar niet echt bijster originele soundtrack in elkaar.

'Creation' kabbelt rustisch door, heeft haar schitterende momenten, maar overstijgt zelden het speciale. En toch is het een aangename luisterbeurt en toont het Christopher Young vanuit een ander daglicht. 'Creation' is een conservatieve, rustige en melodieuze score geworden. Het is typische kostuumdrama en staat heel mooi bij het werk van Patrick Doyle of Dario Marianelli. Ideale achtergrondmuziek om tot rust te komen met hier en daar een inspirerend moment.
Creation - 08/10 - Recensie van Marie-Lise Van Wassenhove, ingevoerd op (Nederlands)
Vandaag de dag is Darwin's evolutietheorie algemeen aanvaard. Buiten enkele creationisten halen we allemaal onze schouders op bij het idee dat we afstammen van apen. Big deal!
Dat was ooit wel even anders en zelfs niet eens zo heel lang geleden. Met “Creation” toont regisseur Jon Amiel welke moeilijke morele beslissingen Darwin 150 jaar geleden heeft moeten nemen voor de publicatie van “On the Origin of Species”. Zijn evolutietheorie gaat in tegen de toen algemeen aanvaarde religieuze waarheden en voor vele tijdsgenoten, en in het bijzonder zijn erg gelovige vrouw, heeft hij de dood van God in handen.

Wie zijn fantastische muziek voor “Flowers in the Attic”, “The Shipping News”, “An Unfinished Life” en “Murder in the First” kent, weet dat Christopher Young meer in zijn mars heeft dan horrorscores en het is leuk hem nog eens buiten dit genre te zien opduiken.
Voor “Creation” heeft hij ingetogen muziek geschreven, met vooral veel strijkerspartijen en een duidelijke stem aan solo viool, cello, hobo en piano.
De muziek werkt vooral binnen de film mooi en ondersteunt het emotionele aspect van de keuzes waar de personages mee geconfronteerd worden.

In het openingsnummer, “Creation”, brengen viool en piano het breekbare hoofdthema, voorzichtig en melancholisch. Het thema wordt verder uitgewerkt in het knappe “Humility and Love”, waar het tot vervolmaking wordt gebracht. Darwin heeft zijn beslissing genomen.
In “Princess in the Sky” volgt een speelse, maar opnieuw breekbare wals, het hoofdthema van Annie, Darwin's overleden dochter, die haar vader in zijn schrijven achtervolgt. Het thema wordt soms hernomen (“Unity in Form”, “To Emma”), maar al bij al blijft het – en dat geldt ook voor het hoofdthema (“Partly Part”, – eerder op de achtergrond.
De muziek kabbelt doorheen de soundtrack rustig verder. Saaiere nummers met vooral underscore bevatten hier en daar heerlijke stukjes die je toch even wakker schudden. Ik denk dan concreet aan de baslijn in “Pleasure Perfect”, de sprankelende piano in “To Emma” en de solo-viool in “Partly Part” die de monotonie van de tracks wondermooi doorbreken.

Creation” is een score die vooral liefhebbers van introverte, rustige, melodische en melancholische filmmuziek zal kunnen bekoren.


Fout gezien of heb je info om aan te vullen?: Inloggen

 



Meer